Η τέχνη της υποκριτικής απαιτεί λεπτή ισορροπία ανάμεσα στον ναρκισσισμό και την έπαρση, αναφέρει ο καταξιωμένος ηθοποιός Γιώργος Κιμούλης στην πρόσφατη συνέντευξή του στο περιοδικό ΟΚ!.
Η σχέση της έπαρσης με τον ρόλο του ηθοποιού
Ο Γιώργος Κιμούλης εξηγεί ότι η έπαρση δεν είναι απαραίτητη για να διαπρέψει κάποιος στην υποκριτική. Η έπαρση συνδέεται με την επιθυμία υπεροχής έναντι των άλλων, κάτι που δεν ταιριάζει με το πνεύμα συνεργασίας που απαιτεί το θέατρο. Αντίθετα, το θέατρο δεν είναι αθλητισμός, όπου το άτομο αγωνίζεται να αποδείξει ποιος είναι καλύτερος. Κατά την ενσάρκωση ενός ρόλου και στο πλαίσιο μιας παράστασης, η έπαρση μπορεί να αποβεί επιζήμια, καθώς δημιουργεί ανταγωνισμό που θολώνει τη δημιουργική διαδικασία.
Η σημασία του ναρκισσισμού ως εργαλείο τέχνης
Σε αντίθεση με την έπαρση, ο ναρκισσισμός στον ηθοποιό λειτουργεί ως ένα απαραίτητο εργαλείο δημιουργίας. Εξηγεί πως ο ναρκισσισμός αφορά την εσωτερική σύνδεση με τον εαυτό – κάτι που ενισχύει τον ίδιο τον καλλιτέχνη στη διαδικασία δημιουργίας, καθώς ταυτίζεται πλήρως με το έργο του. Αυτή η βαθιά σύνδεση ενισχύει την αυθεντικότητα και την ένταση του υποκριτικού αποτελέσματος.
Διαχείριση εγωισμού στον καλλιτεχνικό χώρο
Ο ηθοποιός υπογραμμίζει πως σε μια παραγωγή, το να λειτουργούν πολλοί με έπαρση οδηγεί σε έντονους εγωισμούς που εμποδίζουν τη συνεργασία. Τονίζει την ανάγκη «άρχοντα» της δουλειάς, είτε πρόκειται για σκηνοθέτη είτε για θιασάρχη, να έχει την ικανότητα να διαχειρίζεται τέτοιες καταστάσεις και να βοηθά τους συντελεστές να ξεχωρίσουν το ανώριμο εγώ από το δημιουργικό. Το πρώτο οδηγεί σε απομάκρυνση, ενώ το δεύτερο συμβάλλει στη συνύπαρξη και την αποτελεσματική συνεργασία.
Η συνύπαρξη ως προϋπόθεση για καλλιτεχνική επιτυχία
Πέρα από τον καλλιτεχνικό χώρο, ο Γιώργος Κιμούλης αναφέρεται και στην ευρύτερη κοινωνική διάσταση της συνύπαρξης. Καταρρίπτει το μύθο ότι η συνύπαρξη με τον άλλο απειλεί την αυτονομία μας, υπενθυμίζοντας ότι καθένας διαθέτει αυτόνομη και αυθύπαρκτη προσωπικότητα που δεν κινδυνεύει να εξανεμιστεί μέσα σε συνεργασίες και σχέσεις μεταξύ ανθρώπων.
Αυτή η σοφή προσέγγιση του Γιώργου Κιμούλη φωτίζει κρίσιμες πτυχές της ψυχολογίας και της διαχείρισης σχέσεων στο χώρο του θεάτρου, που αφορούν τόσο τον επαγγελματία όσο και το κοινό που αγαπάει αυτή την τέχνη.
Πηγή εικόνας: Eurokinnisi