Γιώργος Κιμούλης: «Δεν θα αναδείξω ποτέ δημόσια την αδυναμία του θύματος, απορρίπτω τη θυματοποίηση»

Ο Γιώργος Κιμούλης, μια εμβληματική μορφή του ελληνικού θεάτρου, προσεγγίζει με διεισδυτική ματιά την τέχνη της υποκριτικής και τις αναπόφευκτες προκλήσεις που συνοδεύουν την πορεία ενός ηθοποιού, τονίζοντας την ανάγκη για ανθεκτικότητα και αυτοσεβασμό.

Το Τρίπτυχο της Επιτυχίας: Ταλέντο, Τύχη και Ανοσία στη Χυδαιότητα

Για τον καταξιωμένο ηθοποιό και σκηνοθέτη Γιώργο Κιμούλη, η επιτυχία στον καλλιτεχνικό χώρο δεν είναι μονάχα προϊόν ταλέντου, αλλά το αποτέλεσμα μιας λεπτής ισορροπίας. Σε πρόσφατη συνέντευξή του, αναλύει το καθοριστικό τρίπτυχο που διαμορφώνει μια μακρά και ουσιαστική διαδρομή στο θέατρο:

Το ταλέντο: Αναμφίβολα η βάση και το σημείο εκκίνησης για κάθε καλλιτέχνη.
Η τύχη: Ο απρόβλεπτος παράγοντας που συχνά παίζει καταλυτικό ρόλο στην ανάδειξη και τις ευκαιρίες.
Η αντοχή στην αρνητικότητα: Η ικανότητα να διαχειρίζεται κανείς τις επιθέσεις, τον ανταγωνισμό και τη χυδαιότητα που ενδέχεται να προέρχεται από τρίτους.

Ο Κιμούλης υπογραμμίζει πως το θέατρο, ως συλλογική τέχνη, απαιτεί άριστη συνεργασία μεταξύ των συντελεστών. Ωστόσο, αυτή η συνεργασία μπορεί να υπονομευθεί από φαινόμενα φθόνου και αθέμιτου ανταγωνισμού, τα οποία συχνά εκδηλώνονται μέσω χυδαίων συμπεριφορών. Όπως εξηγεί ο ίδιος, τέτοιες συμπεριφορές συχνά αποτελούν έκφραση της αδυναμίας του ατόμου να αντιμετωπίσει τη δική του “μικρότητα”, οδηγώντας σε επιθετικότητα έναντι των άλλων. Αυτή η προσέγγιση παρέχει ένα σημαντικό πλαίσιο κατανόησης του ψυχολογικού υποβάθρου πίσω από τις δυσάρεστες διαπροσωπικές σχέσεις στον χώρο.

Δείτε επίσης: Γιώργος Κιμούλης: Γιατί η σύγχρονη κοινωνία υποβαθμίζει τη συνύπαρξη έναντι του ατομικού χώρου

Αυτοσεβασμός και Αντιμετώπιση της Θυματοποίησης

Ένα από τα κύρια σημεία της φιλοσοφίας του Γιώργου Κιμούλη είναι η άρνηση της δημόσιας θυματοποίησης. Παρόλο που αναγνωρίζει ότι κάθε άνθρωπος βιώνει στιγμές αδυναμίας και δυσκολίας, ο ίδιος απορρίπτει την ιδέα της δημόσιας επίκλησης του ρόλου του “θύματος”, θεωρώντας την πράξη που στερεί την αξιοπρέπεια. “Δεν περιφέρω ποτέ τις προσωπικές μου αδυναμίες”, δηλώνει χαρακτηριστικά, τονίζοντας την ανάγκη για αυτοσεβαστική αντιμετώπιση των προκλήσεων.

Αυτή η στάση δεν είναι απλά μια προσωπική επιλογή, αλλά μια βαθύτερη δήλωση περί ηθικής και επαγγελματικής ακεραιότητας στον βίαια ανταγωνιστικό χώρο του θεάτρου. Υποδηλώνει:

Την αυτάρκεια και την εσωτερική δύναμη του καλλιτέχνη να διαχειριστεί τις αντιξοότητες.
Την προώθηση της αξιοπιστίας έναντι της συναισθηματικής εκμετάλλευσης.
Την εντιμότητα στις σχέσεις, αποφεύγοντας τη χειραγώγηση μέσω της συμπάθειας.

Η προσέγγιση του Κιμούλη συμβάλλει στην οικοδόμηση ενός πιο υγιούς και αξιοπρεπούς περιβάλλοντος στον χώρο της τέχνης, όπου η εστίαση παραμένει στην καλλιτεχνική προσφορά και όχι στις προσωπικές αντιπαραθέσεις ή τη δημόσια έκθεση αδυναμιών. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε μια εποχή όπου η υπερέκθεση και η θυματοποίηση συχνά χρησιμοποιούνται ως εργαλεία δημοσιότητας.

Η συνέντευξη του Γιώργου Κιμούλη προσφέρει μια πολύτιμη ματιά όχι μόνο στις απαιτήσεις του θεάτρου, αλλά και στις ευρύτερες αρχές που διέπουν μια ολοκληρωμένη και αξιοπρεπή στάση ζωής, τόσο εντός όσο και εκτός σκηνής.

Πηγή εικόνας: NDP Photo