Ο Γιώργος Καπουτζίδης, ένας από τους πλέον αναγνωρίσιμους και επιδραστικούς δημιουργούς της ελληνικής τηλεόρασης, ανοίγει την καρδιά του και μοιράζεται τις σκέψεις του για τη φύση της επιτυχίας, την επαγγελματική εξέλιξη και την πολύτιμη ισορροπία που απαιτείται σε έναν χώρο με αμείλικτες πιέσεις.
Η Υπέρβαση του «Παρά Πέντε»: Διαχειριζόμενος την Αστραπιαία Επιτυχία
Σε μια εκ βαθέων συνέντευξη στο περιοδικό «Κ» της Καθημερινής, ο πολυσχιδής Γιώργος Καπουτζίδης, γνωστός για την ιδιότητά του ως σεναριογράφος, θεατρικός συγγραφέας, ηθοποιός και παρουσιαστής, φωτίζει μια λιγότερο συζητημένη πτυχή της καριέρας του: τη διαχείριση της αχανούς επιτυχίας. Μετά το σαρωτικό φαινόμενο του «Στο Παρά Πέντε», μιας σειράς που καθήλωσε το πανελλήνιο με ποσοστά τηλεθέασης που άγγιξαν το 66%, ο Καπουτζίδης βρέθηκε αντιμέτωπος όχι μόνο με την απόλυτη αποδοχή αλλά και με την τεράστια πίεση των επόμενων βημάτων. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, «Έκανα 66% επιτυχία, δεν μπορώ να γράψω κάτι που θα κάνει 70%». Αυτή η δήλωση δεν αντανακλά έλλειψη φιλοδοξίας, αλλά μια βαθιά επαγγελματική ωριμότητα και κατανόηση των ορίων της σύγκρισης με ένα φαινόμενο που «έσπασε» κάθε κοντέρ.
Η Παγίδα της Επανάληψης και η Αναζήτηση Νέων Στοχοθετήσεων
Η αρχική επιδίωξη του Καπουτζίδη ήταν πάντα γνήσια: να δημιουργήσει μια σειρά που θα ψυχαγωγήσει και θα αγαπηθεί από το ευρύ κοινό. Όταν αυτό επιτεύχθηκε σε βαθμό μη αναμενόμενο, το ψυχικό φορτίο και ο προβληματισμός για το «μετά» ήταν αναπόφευκτα. Ο δημιουργός βρέθηκε σε μια κατάσταση «μετέωρη», αναζητώντας νέες καλλιτεχνικές διεξόδους που δεν θα αποτελούσαν απλή επανάληψη του παρελθόντος. Αυτή η φάση της αναζήτησης είναι κρίσιμη για κάθε καλλιτέχνη που έχει βιώσει την κορυφή. Η ικανότητα να αναγνωρίζεις ότι η επόμενη κίνηση δεν πρέπει να είναι μια προσπάθεια υπέρβασης αριθμών αλλά μια ποιοτική εξέλιξη, αποτελεί δείγμα αυτογνωσίας και στρατηγικής σκέψης.
Η Δύναμη της Ομάδας και η Φιλοσοφία της “Απλότητας”
Ένα από τα πλέον υπογραμμισμένα στοιχεία στη συνέντευξη του Καπουτζίδη είναι η σημασία της συλλογικής προσπάθειας και της ομαδικής εργασίας. Η επιτυχία, για τον ίδιο, δεν είναι μονόδρομη αλλά αποτέλεσμα συνεργασίας και αλληλοστήριξης. Αυτή η προσέγγιση αντιτίθεται στον κυρίαρχο εγωκεντρισμό που συχνά παρατηρείται στον χώρο του θεάματος και της τηλεόρασης. Ο Καπουτζίδης εκφράζει μια σπάνια ταπεινοφροσύνη, δηλώνοντας ότι δεν φοβάται ούτε τα πιθανά λάθη ούτε την αναπόφευκτη απώλεια της δημοτικότητας. «Την άλλη μέρα θα χειροκροτήσουν κάποιον άλλον. Αυτή είναι η πραγματικότητα», τονίζει. Αυτή η ρεαλιστική οπτική τον βοηθά να παραμένει προσγειωμένος και να επενδύει σε αξίες πέρα από την πρόσκαιρη λάμψη: την αγάπη, τον έρωτα και τις ανθρώπινες σχέσεις, τις οποίες επιθυμεί να διατηρήσει «για πάντα».
Μια Υποδειγματική Πορεία: Μαθήματα Ωριμότητας και Συνείδησης
Η πορεία του Γιώργου Καπουτζίδη αποτελεί πηγή έμπνευσης και ένα παράδειγμα επαγγελματικής ωριμότητας στον χώρο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και της τέχνης. Η ικανότητά του να διατηρεί την ισορροπία ανάμεσα στην τεράστια επιτυχία και την προσωπική ταπεινότητα, σε συνδυασμό με την πίστη στη συλλογική δύναμη και την αυτοαποδοχή, είναι τα στοιχεία που τον έχουν θωρακίσει έναντι των παγίδων της δημοσιότητας. Η ιστορία του Καπουτζίδη δεν είναι απλώς μια αφήγηση επιτυχίας, αλλά ένα μάθημα για το πώς μπορεί κανείς να εξελίσσεται και να παραμένει αυθεντικός σε ένα περιβάλλον που συχνά «καίει» τους καλλιτέχνες.
Πηγή εικόνας: NDP