Η Ελένη Ανουσάκη αποκαλύπτει τη διαδρομή της από τη θεατρική σκηνή στην πολιτική με ειλικρίνεια και πάθος.
Η πορεία της Ελένης Ανουσάκη στην υποκριτική και την πολιτική
Η γνωστή ηθοποιός και πολιτικός, Ελένη Ανουσάκη, σε μια συνέντευξη που παραχώρησε στο ένθετο Secret της εφημερίδας Παραπολιτικά, μοιράστηκε στιγμές από τη μακρά της καριέρα στην υποκριτική, καθώς και την πολύπλευρη εμπλοκή της στα κοινά.
Η αρχή της πολιτικής μέσω της Αυτοδιοίκησης
Η πολιτική της διαδρομή ξεκίνησε μέσα από την Αυτοδιοίκηση, με την πολύτιμη καθοδήγηση του Γιώργου Γεννηματά. Υποψήφια δημοτική σύμβουλος στους Αθηναίους με τον Δημήτρη Μπέη, η Ελένη βρήκε στο πλευρό της ανθρώπους που εκτίμησε βαθιά, όπως η δασκάλα της Άννα Συνοδινού.
Όπως τονίζει η ίδια, η πολιτική της στάση ήταν πέρα από διαχωρισμούς: «Για μένα δεν υπάρχουν Αριστεροί και Δεξιοί. Αυτοί που προσπαθούν να προπαγανδίσουν τα πάντα είναι οι προπαγανδιστές του ψεύδους».
Πάθος και αντιξοότητες στο ΠΑΣΟΚ και η σχέση με το σύστημα Σημίτη
Η σχέση της με το ΠΑΣΟΚ ήταν έντονη και γεμάτη προκλήσεις. Ήταν εκείνη που στήριξε τον Κώστα Σημίτη για την πρωθυπουργία του το 1996, αλλά όπως αποκαλύπτει, δεν εισέπραξε την εκτίμηση που ανέμενε. Αντίθετα, την στήριξη και ευγένεια την βρήκε στον Ανδρέα Παπανδρέου, στον οποίο έχει ιδιαίτερη αναφορά.
Η νέα ψηφιακή της ζωή και η αγάπη για τα βιβλία
Η Ελένη εκτός από τις σκηνές και τις αίθουσες συνεδριάσεων, έχει δημιουργήσει ένα προσωπικό αρχείο μέσα από τα social media, όπου συγκεντρώνει χιλιάδες φωτογραφίες. Η αγάπη της για την τέχνη αποτυπώνεται και στα blogs που διατηρεί, όπου γράφει για καλλιτέχνες που θαυμάζει, όπως την Κάρλα Μπρούνι.
Μια ιδιαίτερη στιγμή στην ψηφιακή της πορεία ήταν το μήνυμα που της έστειλε ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας, Νικολά Σαρκοζί. Αναφερόμενος στην προσωπική της βιβλιοθήκη, της σύστησε να μην κρατά όλα τα βιβλία, αλλά να τα προσφέρει, «για να προσφέρω γνώσεις σε άλλους ανθρώπους».
Η ξεχωριστή φωνή της Ελένης Ανουσάκη
Με μία μακροχρόνια εμπειρία και στις δυο πλευρές της δημόσιας ζωής, η Ελένη Ανουσάκη αποδεικνύει ότι η τέχνη και η πολιτική μπορούν να συνυπάρξουν για μια γνήσια προσφορά στον άνθρωπο και την κοινωνία.