Θλίψη έχει προκαλέσει στον δημοσιογραφικό και καλλιτεχνικό κόσμο η είδηση του θανάτου του Δημήτρη Κωνσταντάρα, μιας εμβληματικής προσωπικότητας με πολυσχιδή δράση. Ο χαμός του αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό, ενώ ο γιος του, Λάμπρος Κωνσταντάρας, συγκινεί με το δημόσιο αποχαιρετιστήριο μήνυμά του.
Το Τέλος μιας Εποχής: Η Απώλεια του Δημήτρη Κωνσταντάρα
Ο Δημήτρης Κωνσταντάρας, μια προσωπικότητα που σφράγισε με την παρουσία του την ελληνική δημοσιογραφία, πολιτική και συγγραφή, απεβίωσε τα ξημερώματα της Κυριακής, 24 Αυγούστου, σε ηλικία 79 ετών. Ο θάνατός του αποτελεί μια σημαντική απώλεια, καθώς ο εκλιπών ήταν γόνος δύο θρυλικών μορφών του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου, του αείμνηστου Λάμπρου Κωνσταντάρα και της Ιουλίας Γεωργοπούλου.
Η υγεία του Δημήτρη Κωνσταντάρα είχε επιδεινωθεί τα τελευταία χρόνια, οδηγώντας σε συχνές νοσηλείες. Παρά τις δυσκολίες, η πνευματική του οξύτητα και η δίψα του για προσφορά παρέμειναν ανεπηρέαστες, όπως μαρτυρούν οι τελευταίες του συνεντεύξεις και δημόσιες εμφανίσεις. Η μακρά του πορεία στον χώρο των ΜΜΕ, οι παρεμβάσεις του στην πολιτική ζωή του τόπου μέσω του συγγραφικού του έργου και της αρθρογραφίας του, καθώς και η διαρκής του παρουσία στα κοινά, τον καθιστούν μια αναγνωρισμένη και σεβαστή φιγούρα για πολλές γενιές.
Δείτε επίσης: Λάμπρος Κωνσταντάρας: «Κάτι ξεριζώθηκε» – Η συγκλονιστική ανάρτηση για τον πατέρα του
Ένα Συγκλονιστικό Αντίο από τον Λάμπρο Κωνσταντάρα
Λίγες ώρες μετά την τραγική είδηση, ο γιος του, Λάμπρος Κωνσταντάρας, επίσης καταξιωμένος δημοσιογράφος, εξέφρασε τη βαθιά του οδύνη και τον σεβασμό του στον πατέρα του μέσω μιας συγκινητικής ανάρτησης στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram. Η ανάρτηση, η οποία συνοδεύεται από μια σειρά παλιών και πιο πρόσφατων φωτογραφιών, αποτυπώνει το μέγεθος της απώλειας και τη δυνατή σχέση που τους συνέδεε:
«Δεν το πιστεύω μπαμπά μου ότι χθες μιλήσαμε για τελευταία φορά στο τηλέφωνο. Η τελευταία μας φορά που βγάλαμε φωτογραφία γενεθλίων ήταν στις 6 Αυγούστου. Το τελευταιο καπέλο που σου πήρα απο τα ταξίδια μου, αυτό απο το Moulin Rouge.
Χαμογελαστό και δυνατό θα σε έχω στο μυαλό μου πάντα και ξέρω ότι ταλαιπωρηθήκες αφάνταστα αυτά τα δυο χρόνια. Σε λιγους μήνες θα κλείνατε 60 χρόνια με τη μαμά. Τώρα μείναμε οι 3 μας και ο Στέφανος, αλλά χαμογελάμε γιατί ζήσαμε όλοι μαζί πολύ καλά, πολλά χρόνια.
Κάτι ξεριζώθηκε. Δεν θα πω άλλα, κλείνω με τη φωτογραφία με το δαχτυλίδι σου. Όπως το έβγαλες εσύ από τον πατέρα σου στο Ασκληπιείο το 1985, έτσι τώρα έκανα κι εγώ.
Σε ευχαριστούμε για όλα, σ’ αγαπάμε.
Παυλινα Λάμπρος και μαμά».
Το μήνυμα αυτό αναδεικνύει όχι μόνο τον προσωπικό πόνο της απώλειας αλλά και τη συνέχεια μιας οικογενειακής παράδοσης, καθώς ο Λάμπρος Κωνσταντάρας αναφέρεται στην πράξη του να αφαιρέσει το δαχτυλίδι από το χέρι του πατέρα του, μιμούμενος την αντίστοιχη πράξη του εκλιπόντος το 1985, όταν αποχαιρέτησε τον δικό του πατέρα, τον αθάνατο Λάμπρο Κωνσταντάρα. Αυτή η αναφορά υπογραμμίζει τη διαχρονική σύνδεση των γενεών και τη μεταβίβαση αξιών και παραδόσεων εντός της οικογένειας.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η Κληρονομιά του Δημήτρη Κωνσταντάρα: Δημοσιογράφος, Πολιτικός, Συγγραφέας
Ο Δημήτρης Κωνσταντάρας υπήρξε μια προσωπικότητα με ευρύ φάσμα δράσης και προσφοράς. Ως δημοσιογράφος, διακρίθηκε για την οξύνοια, την κριτική του σκέψη και την ικανότητά του να αναλύει σύνθετα ζητήματα. Η αρθρογραφία του, γεμάτη παρρησία και ενίοτε προκλητική, άφησε το στίγμα της στον ελληνικό Τύπο. Ως πολιτικός, συμμετείχε ενεργά στα κοινά, εκφράζοντας πάντα τις πεποιθήσεις του με θάρρος. Παράλληλα, το συγγραφικό του έργο, που περιλαμβάνει μυθιστορήματα και δοκίμια, αποτέλεσε μια σημαντική συμβολή στην ελληνική λογοτεχνία και σκέψη. Η ικανότητά του να εναλλάσσει με επιτυχία τους ρόλους του δημοσιογράφου, του πολιτικού και του συγγραφέα καταδεικνύει την πνευματική του ευρύτητα και την αδιάκοπη επιθυμία του να προσφέρει στην κοινωνία.
Δείτε επίσης: Λάμπρος Κωνσταντάρας: Ξεσπά για τον Γιώργο Μαζωνάκη – “Αχάριστα ανθρωπάκια τρέξτε να κρυφτείτε” μετά το εξιτήριο
Η απώλεια του Δημήτρη Κωνσταντάρα αφήνει πίσω της μια πλούσια κληρονομιά, όχι μόνο για την οικογένειά του αλλά και για το ευρύτερο κοινό. Η μνήμη του θα παραμείνει ζωντανή μέσα από το έργο και τις αρχές που πρέσβευε.