Ο Αιμίλιος Χειλάκης, μια εμβληματική μορφή του ελληνικού θεάτρου, ανοίγει την ψυχή του σε μια συνέντευξη που ξεπερνά τα στενά όρια της τέχνης, θίγοντας καίρια κοινωνικά ζητήματα, από την κουλτούρα της “ακύρωσης” έως την αναζήτηση νέων προοπτικών.

Η “Ακύρωση” ως Κοινωνικό Φαινόμενο: Από το #CancelCulture στις Γυναικοκτονίες

Σε μια συνέντευξη που παραχώρησε στον δημοσιογράφο Βλάση Κωστούρο για το ένθετο «Κ» της Καθημερινής της Κυριακής, ο γνωστός ηθοποιός Αιμίλιος Χειλάκης αναφέρθηκε εκτενώς στη θεματική της νέας του θεατρικής παραγωγής, του #Cancel, η οποία ανεβαίνει τον Οκτώβριο στο Θέατρο Αθηνών. Η παράσταση αυτή, όπως αποκαλύπτει ο ίδιος, αντλεί έμπνευση από ένα φαινόμενο που κυριαρχεί στην ψηφιακή εποχή: την κουλτούρα της “ακύρωσης” (#CancelCulture).

Ο Χειλάκης επισημαίνει με ιδιαίτερη βαρύτητα τη νοσηρή διάσταση αυτής της πρακτικής, τονίζοντας: «Στις μέρες μας, το «διαφωνώ» σημαίνει σε ακυρώνω, δεν θέλω να υπάρχεις. Το βλέπεις καθημερινά στα social media αυτό το κύμα να «ακυρωθεί» ένας άνθρωπος επαγγελματικά, ψυχολογικά, ακόμα και στη φυσική του υπόσταση». Η ανάλυση του ηθοποιού δεν περιορίζεται στην επιφάνεια του φαινομένου, αλλά προχωρά σε μια βαθύτερη σύνδεση με τραγικές κοινωνικές εκδηλώσεις. Συγκεκριμένα, συνδέει την κουλτούρα της ακύρωσης με τις γυναικοκτονίες, υπογραμμίζοντας ότι «Δεν είναι τυχαίες όλες αυτές οι γυναικοκτονίες. Ξεκινούν από την πεποίθηση ότι μπορώ να ακυρώσω τη ζωή κάποιου».

Αυτή η παρατήρηση αναδεικνύει την επικινδυνότητα του #CancelCulture, το οποίο, όπως φαίνεται, μπορεί να λειτουργήσει ως προθάλαμος για ακραίες μορφές βίας, όταν η απόρριψη του “διαφωνούντος” κλιμακώνεται σε επιθυμία για την ολοκληρωτική του εξάλειψη – είτε επαγγελματικά, είτε ψυχολογικά, είτε ακόμη και βιολογικά.

Προσωπικές Εμπειρίες και Η στάση της Ευγένειας

Ο Αιμίλιος Χειλάκης δεν διστάζει να μοιραστεί και προσωπικές του εμπειρίες σχετικά με την “ακύρωση”. «Προσωπικά, έχω υπάρξει θύμα αυτής της κουλτούρας, μου έχουν ευχηθεί από #CancelΧειλάκης μέχρι θάνατο», παραδέχεται ο ηθοποιός. Η δήλωση αυτή υπογραμμίζει ότι κανείς, ακόμη και αναγνωρισμένα πρόσωπα της τέχνης, δεν είναι απρόσβλητος από τις τοξικές επιπτώσεις του διαδικτυακού μίσους. Ωστόσο, η στάση του Χειλάκη απέναντι σε αυτές τις επιθέσεις είναι υποδειγματική: «Επιλέγω πάντα να απαντώ ευγενικά, γιατί η κακολογία γεννά μόνο κακό», δηλώνει, προβάλλοντας την αξία της διαλλακτικότητας και της ψυχραιμίας έναντι της επιθετικότητας.

Η Αναζήτηση Νέων Προοπτικών και η Παράσταση “Μόνος με τον Άμλετ”

Πέρα από τη νέα του παραγωγή, ο Αιμίλιος Χειλάκης αναφέρθηκε και στις πρόσφατες καλλιτεχνικές του δραστηριότητες. Αυτό το καλοκαίρι, περιόδευσε με την παράσταση «Μόνος με τον Άμλετ», μια πρωτότυπη προσέγγιση του κλασικού έργου του Σαίξπηρ, που αναμφίβολα αποτελεί πρόκληση για κάθε ηθοποιό. Η επιλογή του Άμλετ, ενός χαρακτήρα συνυφασμένου με την υπαρξιακή αναζήτηση και τον εσωτερικό διχασμό, φανερώνει την τάση του Χειλάκη για βαθιά και ουσιαστικά έργα.

Επίσης, ο ηθοποιός βρίσκεται σε διαδικασία ηχογραφήσεων audiobooks, μια δραστηριότητα που αγκαλιάζει τη σύγχρονη τάση της ακουστικής λογοτεχνίας. Αυτή η ποικιλία στις καλλιτεχνικές του επιλογές αντικατοπτρίζει την ευελιξία και την προσαρμοστικότητά του στις απαιτήσεις της σύγχρονης εποχής, όπως άλλωστε ο ίδιος τονίζει: «Στα 55 μου δεν σκέφτομαι πότε θα πάρω σύνταξη αλλά πώς θα εναρμονίζομαι με τη νέα προοπτική. Ξέρεις τι είναι προοπτική; Είναι το πώς κοιτάς μπροστά σου. Κι εγώ θέλω να κοιτάω μόνο μπροστά». Αυτή η φιλοσοφία ζωής, της αέναης αναζήτησης και της προσαρμογής, αποτελεί το νήμα που συνδέει τις καλλιτεχνικές του επιλογές με τις κοινωνικές του τοποθετήσεις.

Η συνέντευξη του Αιμίλιου Χειλάκη στην «Κ» δεν αποτελεί απλώς μια συζήτηση για τα νέα του έργα, αλλά μια ειλικρινή κατάθεση ψυχής ενός καλλιτέχνη που αφουγκράζεται τους παλμούς της κοινωνίας και προσπαθεί να ανταποκριθεί στις προκλήσεις της μέσα από την τέχνη του.