Σε μια ιδιαίτερα φορτισμένη συνέντευξη στην τηλεοπτική εκπομπή «Στούντιο 4» της ΕΡΤ, η γνωστή ερμηνεύτρια Marseaux (κατά κόσμον Μελένια Μαρσελένα Ηλιοπούλου) μοιράστηκε, με συγκλονιστική ειλικρίνεια, προσωπικές πτυχές της ζωής της, εστιάζοντας στην καθοριστική απώλεια της μητέρας της και τον τρόπο που αυτή σημάδεψε ανεξίτηλα την εφηβεία και την ενήλικη πορεία της.
Η κρίσιμη διασταύρωση: Καριέρα, Πανελλήνιες και η απώλεια ως καταλύτης
Η Marseaux, μια καλλιτέχνιδα που έχει διαγράψει τη δική της ξεχωριστή πορεία στην ελληνική μουσική σκηνή με τον ιδιαίτερο ήχο και τους αντισυμβατικούς της στίχους, αποκάλυψε πως η απώλεια της μητέρας της συνέπεσε χρονικά με μια περίοδο κομβικών αποφάσεων για το μέλλον της. Ειδικότερα, βρισκόταν αντιμέτωπη με το δίλημμα ανάμεσα στην προετοιμασία για τις Πανελλήνιες εξετάσεις και την αφοσίωση στην ολοένα και πιο ελπιδοφόρα μουσική καριέρα της. “Ήταν μια στιγμή που έπρεπε να επιλέξω”, ανέφερε χαρακτηριστικά, υπογραμμίζοντας πώς ο βαρύς ψυχικός πόνος της απώλειας συνοδευόταν από την πίεση λήψης σημαντικών αποφάσεων.
Η κ. Ηλιοπούλου εξήρε τον ρόλο της μητέρας της, περιγράφοντάς την ως μια προσωπικότητα με δριμεία προσέγγιση σε θέματα προστασίας και καθοδήγησης, αλλά ταυτόχρονα ως κάποια που διέθετε το θάρρος του ρίσκου και πίστεψε ακράδαντα στο ταλέντο της κόρης της. Αυτή η στήριξη, παράλληλα με τον αυστηρό χαρακτήρα, διαμόρφωσε την καλλιτεχνική και προσωπική της ταυτότητα.
Η θεραπευτική δύναμη της ψυχολογικής υποστήριξης και η ανεκτίμητη αξία της φιλίας
Η περίοδος που ακολούθησε την απώλεια χαρακτηρίστηκε από ένα έντονο μείγμα θλίψης, απογοήτευσης και θυμού. Η Marseaux αναγνώρισε την επιτακτική ανάγκη για ψυχολογική στήριξη και αποκάλυψε πώς αυτή ήρθε έγκαιρα και με πρωτοβουλία ενός πολύτιμου φίλου και συνεργάτη της, του Solmeister. Ο συγκεκριμένος, αναγνωρίζοντας την κρισιμότητα της κατάστασης, ανέλαβε τα έξοδα για συνεδρίες ψυχοθεραπείας, μια πράξη που η καλλιτέχνιδα χαρακτηρίζει καταλυτική.
Αυτή η παρέμβαση την βοήθησε να “ξαναβρεί τα πατήματά της”, να διαχειριστεί τον έντονο θυμό που ένιωθε απέναντι στο αναπόφευκτο της απώλειας και να αρχίσει να επεξεργάζεται το τραύμα. Η εξομολόγηση τονίζει τη σημασία της ψυχικής υγείας και την κρισιμότητα της έγκαιρης στήριξης σε περιόδους πένθους και ψυχικής δοκιμασίας.
Η προετοιμασία για την απώλεια και το διηνεκές φορτίο του πόνου
Ένα ακόμη συγκινητικό στοιχείο της εξομολόγησης ήταν η αποκάλυψη ότι η μητέρα της, με αξιοσημείωτη προνοητικότητα και ίσως θέλοντας να προστατεύσει την οικογένειά της, είχε προσπαθήσει να τους προετοιμάσει για την επερχόμενη απώλειά της. Ωστόσο, η γνώση αυτή, όπως τόνισε η Marseaux, όχι μόνο δεν μείωσε τον πόνο ή το σοκ, αλλά, αντίθετα, της προκάλεσε έναν επιπλέον θυμό απέναντι στη μοίρα. Η συνειδητοποίηση ότι το τέλος ήταν προδιαγεγραμμένο, παρά τις προσπάθειες προετοιμασίας, βάθυνε το αίσθημα της αδικίας.
Η Marseaux κλείνει την εξομολόγησή της επισημαίνοντας πως ο πόνος της απώλειας και η μνήμη της μητέρας της παραμένουν ζωντανά συναισθήματα που τη συνοδεύουν σε κάθε της βήμα, αποτελώντας μέρος της ταυτότητάς της και της καλλιτεχνικής της έκφρασης. Η ειλικρίνεια με την οποία αντιμετωπίζει το θέμα ενισχύει την αυθεντικότητα της καλλιτέχνιδας και δημιουργεί γέφυρες επικοινωνίας με το κοινό της που μπορεί να έχει βιώσει παρόμοιες εμπειρίες.
*(Πηγή: Απόσπασμα από τη συνέντευξη της Marseaux στην εκπομπή «Στούντιο 4», ΕΡΤ)*