Ο κορυφαίος ποινικολόγος Σπύρος Δημητρίου ανοίγει την καρδιά του και αποκαλύπτει τις αρχές που διέπουν την επαγγελματική του πορεία και την επίδραση των προσωπικών του εμπειριών στη ζωή του.
Η Φιλοσοφία της Υπεράσπισης: Όταν η Ηθική Συναντά το Δίκαιο
Ο Σπύρος Δημητρίου, ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα ονόματα στον χώρο της ελληνικής ποινικής δικαιοσύνης, προσφέρει μια ενδιαφέρουσα ματιά στις αρχές που καθοδηγούν την επιλογή των υποθέσεων που αναλαμβάνει. Σε αντίθεση με τη λαϊκή αντίληψη, ο δικηγόρος δεν επιλέγει πελάτες με βάση ηθικά κριτήρια, αλλά αποκλειστικά με γνώμονα τη νομική βιωσιμότητα της υπόθεσης. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, η μόνη περίπτωση που αρνείται να αναλάβει μια υπόθεση είναι όταν αυτή είναι νομικά «καμένη», δηλαδή δεν υπάρχει κανένα περιθώριο υπεράσπισης βάσει του ισχύοντος νομικού πλαισίου. Αυτή η προσέγγιση υπογραμμίζει την αφοσίωση του δικηγόρου στο θεσμικό του καθήκον: την εξασφάλιση της δίκαιης δίκης για κάθε πολίτη, ανεξαρτήτως της εντύπωσης που μπορεί να δημιουργούν οι κατηγορίες.
“Ο Δικηγόρος Δεν Κρίνει”: Η Αυτονομία του Νομικού Ρόλου
Μία από τις πιο κρίσιμες επισημάνσεις του κ. Δημητρίου αφορά την πολυσυζητημένη διάκριση μεταξύ του προσώπου του δικηγόρου και του πελάτη του. Ο ίδιος τονίζει ότι ο δικηγόρος δεν ταυτίζεται με τις πράξεις του εντολέα του, ούτε επικροτεί ή υποστηρίζει απαραίτητα την ηθική της υπόθεσης. Ο ρόλος του είναι να διασφαλίσει την τήρηση των νόμων και των διαδικασιών, αποτελώντας την ασπίδα του κατηγορουμένου απέναντι στην κρατική εξουσία και διασφαλίζοντας το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη.
Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στον τρόπο που τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ) διαχειρίζονται τις πληροφορίες, ιδίως σε υποθέσεις υψηλής δημοσιότητας. Ο κ. Δημητρίου επισημαίνει τον κίνδυνο της διασποράς φημών που δεν βασίζονται σε αξιόπιστες πηγές, οι οποίες συχνά «γίνονται είδηση» χωρίς την απαραίτητη διασταύρωση. Αυτή η πρακτική, όπως εξηγεί, δημιουργεί ένα δυσμενές κλίμα για την πλευρά της υπεράσπισης, καθιστώντας εξαιρετικά δύσκολη την αποκατάσταση της αλήθειας και την προστασία του τεκμηρίου αθωότητας. Η κριτική του στοχεύει στην ανάγκη για μεγαλύτερη δημοσιογραφική δεοντολογία και σεβασμό των νομικών διαδικασιών.
Οι Επιπτώσεις του Πένθους: Ψυχοσωματικά Αντίκτυπα και Προσωπική Ανάκαμψη
Ένα εξαιρετικά ευαίσθητο κομμάτι της συνέντευξης αφορά τις προσωπικές δοκιμασίες που αντιμετώπισε ο Σπύρος Δημητρίου. Ο θάνατος της μητέρας του και το πρόσφατο διαζύγιο του από την τραγουδίστρια Ελεωνόρα Ζουγανέλη, άφησαν ανεξίτηλα σημάδια τόσο στην ψυχική όσο και στη σωματική του υγεία. Ο ίδιος περιγράφει τα ψυχοσωματικά συμπτώματα που βίωσε, όπως η εμφάνιση αρθρίτιδας στα δάχτυλα και ανεπάρκειας καρδιακής βαλβίδας, αναδεικνύοντας τη στενή σύνδεση μεταξύ ψυχολογικής πίεσης και σωματικών ασθενειών.
Η αναφορά του στο πένθος, είτε αυτό προέρχεται από απώλεια προσώπου είτε από το τέλος μιας σχέσης, αποτελεί ένα σημαντικό μήνυμα για την κοινωνία: το πένθος είναι μια σοβαρή και εξουθενωτική κατάσταση που απαιτεί κατανόηση και υποστήριξη, και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να υποτιμάται ή να περιθωριοποιείται. Η ειλικρίνειά του σε ένα τόσο προσωπικό ζήτημα προσδίδει έναν τόνο αυθεντικότητας και ανθρωπιάς στην εικόνα του κορυφαίου νομικού.
Προσωπικές Αρχές και Διαπροσωπικές Σχέσεις
Στον τομέα των προσωπικών του σχέσεων, ο Σπύρος Δημητρίου αποκαλύπτει τις αξίες που αναζητά σε έναν σύντροφο. Τονίζει την επιθυμία του για γυναίκες με μόρφωση, προσωπικότητα και ενσυναίσθηση, στοιχεία που θεωρεί απαραίτητα για τη δημιουργία μιας ισορροπημένης και ουσιαστικής σχέσης. «Θέλω να επιλέγω πάντα γυναίκες που είναι καλλιεργημένες με προσωπικότητα και μόρφωση», δηλώνει, υπογραμμίζοντας τη σημασία της πνευματικής και συναισθηματικής σύνδεσης.
Τέλος, ο Σπύρος Δημητρίου ξεκαθαρίζει τη στάση του απέναντι σε ψευδείς ειδήσεις και δημοσιεύματα που τον αφορούν, δηλώνοντας ότι ποτέ δεν έχει προσφύγει νομικά εναντίον τους. Αυτή η στάση αντανακλά μια βαθύτερη φιλοσοφία ζωής, όπου η εσωτερική γαλήνη και η αφοσίωση στο επάγγελμα υπερτερούν της ανάγκης για δημόσια δικαίωση απέναντι σε αβάσιμους ισχυρισμούς.