Ο Περικλής Λιανός ανοίγει τα χαρτιά του για την αφοσίωση στην υποκριτική και τη σύγχρονη κοινωνική συμπεριφορά στα social media.
Η αξία του σεβασμού και οι αρχές του Περικλή Λιανού
Ο Περικλής Λιανός τονίζει πως η ανάγκη για σεβασμό αποτελεί τη βάση κάθε ανθρώπινης σχέσης. Όπως αναφέρει, «η ασυνέπεια είναι έλλειψη σεβασμού στο πρόσωπό μου», μια φράση που αντικατοπτρίζει την ακεραιότητα που προσπαθεί να διατηρήσει στην προσωπική και επαγγελματική του ζωή.
Η παιδική ηλικία και οι πρώτες επαγγελματικές εμπειρίες
Από μικρή ηλικία, ο ηθοποιός έμαθε τι σημαίνει εργασία: «Από 7 ετών δούλευα στο χασάπικο του μπαμπά μου και πήρα τον επαγγελματισμό του», λέει ο Λιανός. Παρά το αρχικό σχέδιο του πατέρα του να συνεχίσει την οικογενειακή παράδοση, το πάθος του για την υποκριτική ήταν αδιαμφισβήτητο και η μητέρα του ενθουσιάστηκε με την επιλογή αυτή.
Η υποκριτική και η αφοσίωση ως κλειδί επιτυχίας
Εξομολογείται πως κάποια στιγμή σκέφτηκε να συνδυάσει τη νομική με την υποκριτική, όμως αναγνωρίζει ότι «το θέατρο θέλει αφοσίωση». Αυτή η αφοσίωση στην τέχνη της υποκριτικής είναι το θεμέλιο της επιτυχημένης πορείας του και βασικό συστατικό για να ξεχωρίσει σε έναν απαιτητικό κλάδο.
Η κριτική στα social media και η ανάγκη για αυθεντικότητα
Ο Περικλής εκφράζει την απογοήτευσή του για τις συμπεριφορές που συναντά στα social media. Με ιδιαίτερη οξύτητα αναφέρει: «Κάνω το λάθος και δεν το διορθώνω, κατά τη 1 με 2 μπαίνω στο Facebook και βλέπω τον απόλυτο κρετινισμό γιατί οι άνθρωποι κάνουν ψυχολογικούς εμετούς εκεί. Eίμαστε πιο βίαιοι από παλιά, και στα α-social media υπάρχει ανάγκη να επιβληθεί κάποιος.»
Αυθεντικότητα και προσωπική εξέλιξη στην υποκριτική
Όταν ρωτήθηκε με χιούμορ από την Αθηναίς Νέγκα για το εάν συνεχίζει να λέει ψέματα για να αποφύγει κοινωνικές καταστάσεις, απάντησε ειλικρινά: «Μου έκανε μεγάλη ζημιά η εκπομπή σ’ αυτό. Σου κρύβω πως έχω πει ψέματα, αλλά μεγαλώνοντας μαθαίνεις να αφαιρείς ανθρώπους και καταστάσεις, ακόμα και στον χώρο της υποκριτικής. Δεν έχεις πια ανάγκη επίδειξης». Αυτή η ωρίμανση αντικατοπτρίζει την επιταγή της αυθεντικότητας και της σεμνότητας στην καλλιτεχνική πορεία.