Ο καταξιωμένος δημοσιογράφος Πάνος Κατσαρίδης τοποθετείται αιχμηρά για την πορεία της τηλεόρασης, την επίδραση του διαδικτύου και την ανησυχητική, κατά τον ίδιο, μετατόπιση προς ένα υβριδικό, συχνά ανέμπνευστο, τηλεοπτικό περιεχόμενο.
Πάνος Κατσαρίδης: Η Ανησυχητική Σύγκλιση Τηλεόρασης και YouTube και η Έλλειψη Ποιότητας
Ο Πάνος Κατσαρίδης, μία προσωπικότητα με μακρά και επιτυχημένη πορεία στον χώρο της ελληνικής δημοσιογραφίας και τηλεόρασης, προχώρησε σε δηλώσεις που προκάλεσαν αίσθηση στην εκπομπή «Πρωινό» του ΑΝΤ1. Ο έμπειρος δημοσιογράφος δεν δίστασε να εκφράσει τις έντονες επιφυλάξεις του σχετικά με τη σημερινή κατάσταση της τηλεόρασης, εστιάζοντας ιδιαίτερα στην τάση μεταφοράς διαδικτυακού περιεχομένου στην παραδοσιακή τηλεοπτική πλατφόρμα και τον αντίκτυπο που αυτή έχει στην ποιότητα του παραγόμενου προϊόντος. Οι απόψεις του αναμφίβολα προσφέρουν μια κριτική ματιά στην εξέλιξη των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στην Ελλάδα, θέτοντας ζητήματα αυθεντικότητας, επιφανειακότητας και της ίδιας της ουσίας του τηλεοπτικού θεάματος.
Η Τηλεόραση «Μιμείται» το YouTube: Μια Επικίνδυνη Τάση;
Μία από τις βασικές πτυχές της κριτικής του κ. Κατσαρίδη αφορούσε την, κατά τον ίδιο, προβληματική μεταφορά του YouTube περιεχομένου στην τηλεόραση, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την εκπομπή της Μαρίας Σολωμού. «Αν το στυλ των εκπομπών είναι αυτό, τότε τα πράγματα δεν προμηνύονται καλά για την τηλεόραση», δήλωσε χαρακτηριστικά, υπογραμμίζοντας την ανησυχία του για την ποιοτική υποβάθμιση. Η προσπάθεια της τηλεόρασης να «μιμηθεί» αισθητικά και υφολογικά το YouTube, χρησιμοποιώντας μοτίβα όπως «δύο καναπέδες με φόντο την Ακρόπολη», αποτελεί για τον Κατσαρίδη μια αναχρονιστική και «ανούσια» προσέγγιση. Η τηλεόραση, ως ένα μέσο με αυξημένες απαιτήσεις παραγωγής και συγκεκριμένο «κώδικα επικοινωνίας», κινδυνεύει, σύμφωνα με τον δημοσιογράφο, να χάσει την ταυτότητά της προσπαθώντας να προσαρμοστεί στα πρότυπα ενός πολύ διαφορετικού, λιγότερο «polished» μέσου.
Η «Ανεπιτήδευτη» Κουλτούρα του YouTube και η Απώθηση του Τηλεοπτικού Κοινού
Ο Πάνος Κατσαρίδης δεν έκρυψε την αποστροφή του προς την «κουλτούρα του YouTube» όταν αυτή εισχωρεί στην τηλεόραση. «Η ανεπιτήδευτη και πολλές φορές πρόχειρη παραγωγή που χαρακτηρίζει το YouTube, όταν μεταφέρεται στην τηλεόραση, καθιστά το αποτέλεσμα απωθητικό», τόνισε εμφατικά. Αυτή η δήλωση αναδεικνύει μια κρίσιμη διάσταση: ενώ το YouTube ευδοκιμεί στην αυθορμησία, την «DIY» αισθητική και την άμεση σύνδεση με το κοινό, η τηλεόραση παραδοσιακά απαιτεί επαγγελματισμό, δομή και προσεγμένη παραγωγή. Η σύγχυση αυτών των προτύπων όχι μόνο δεν προσθέτει, αλλά αφαιρεί από την αξία του τηλεοπτικού προϊόντος, οδηγώντας δυνητικά στην αποξένωση σημαντικού μέρους του παραδοσιακού τηλεοπτικού κοινού.
Influencers, Αυτοαναφορικότητα και Ψηφιακή «Επίδειξη» Συναισθημάτων
Η συζήτηση επεκτάθηκε και στην επίδραση των influencers και της δημόσιας έκθεσης της προσωπικής ζωής, με αφορμή ερώτηση σχετικά με τον Fipster και τη δημόσια εκδήλωση συναισθημάτων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ο κ. Κατσαρίδης εξέφρασε την πλήρη διαφωνία του με αυτή τη λογική:
- «Οι influencers συχνά υπερεκθέτουν τον εαυτό τους, δημιουργώντας αυτοαναφορικό περιεχόμενο.»
- «Προσωπικά δεν συμμερίζομαι αυτή τη λογική, δεν πρόκειται να μοιραστώ προσωπικές δυσκολίες για να αυξήσω τα followers ή τα likes.»
- «Κατανοώ ότι όλοι βιώνουμε πιέσεις, αλλά η ευαισθητοποίηση δεν πρέπει να μετατρέπεται σε επίδειξη για ψηφιακή δημοτικότητα.»
Αυτή η τοποθέτηση θίγει το ζήτημα της αυθεντικότητας και της ηθικής διαχείρισης της προσωπικής ζωής στο ψηφιακό περιβάλλον. Ενώ η έκφραση συναισθημάτων μπορεί να είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης, η μετατροπή τους σε «εμπόρευμα» για την επίτευξη ψηφιακής δημοφιλίας εγείρει σοβαρά ερωτήματα για τις προθέσεις και τις επιπτώσεις στην ψυχική υγεία και την αλήθεια των σχέσεων.
Η Αναγκαιότητα για Ποιοτικό Περιεχόμενο: Ένα Ζητούμενο για την Τηλεόραση του Μέλλοντος
Οι δηλώσεις του Πάνου Κατσαρίδη αποτελούν μια σημαντική παρέμβαση στον δημόσιο διάλογο για την εξέλιξη των ΜΜΕ. Υπογραμμίζουν την αναγκαιότητα η τηλεόραση, ως ένα παραδοσιακό μέσο με τεράστια επιρροή, να μην χάσει τον προσανατολισμό της προς την ποιότητα, την ουσία και τον επαγγελματισμό, στην προσπάθειά της να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα του ψηφιακού τοπίου. Το στοίχημα για τους τηλεοπτικούς παραγωγούς και τους ιθύνοντες είναι να δημιουργήσουν περιεχόμενο που να είναι σύγχρονο, ελκυστικό, αλλά ταυτόχρονα να διατηρεί υψηλά ποιοτικά στάνταρ και να σέβεται τόσο το μέσο όσο και το κοινό του. Η αυθεντικότητα και η ποιότητα, φαίνεται, ότι παραμένουν τα ζητούμενα, εν μέσω της θύελλας του διαδικτυακού υπερ-πληροφοριακού τοπίου.