Η παιδική ηλικία του Γιάννη Ξανθούλη αποκαλύπτεται μέσα από μια μοναδική αφήγηση γεμάτη συναισθήματα και αναμνήσεις.
Η Αναζήτηση της Ταυτότητας μέσα από τα Παραμύθια
Ο Γιάννης Ξανθούλης, στο πλαίσιο της παρουσίασης του νέου του βιβλίου, μοιράστηκε με το κοινό της εκπομπής «Καλύτερα αργά» μια προσωπική μαρτυρία για την παιδική του ηλικία. Αναφέρθηκε στα παραμύθια που έφτιαχνε ως παιδί, στα οποία συχνά ισχυριζόταν ότι ήταν υιοθετημένος και προερχόταν από βασιλική οικογένεια.
Όπως εξομολογήθηκε στον διάλογό του με την Αθηναΐδα Νέγκα, αυτή η φανταστική ιστορία ήταν ένας τρόπος να διαχειριστεί την αίσθηση διαφορετικότητας που ένιωθε, καθώς δεν ένιωθε να ταιριάζει με το περιβάλλον όπου μεγάλωνε. Η παιδική ταυτότητα και η ανάγκη για αυτοενσυναίσθηση αποτέλεσαν για αυτόν βασικό κομμάτι της ψυχικής του ανάπτυξης.
Η Προσφυγική Κληρονομιά και η Ανθεκτικότητα
Ο συγγραφέας δεν παρέλειψε να μιλήσει για τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν οι γονείς του, οι οποίοι είχαν βιώσει την προσφυγιά. Αυτό το βαρύ παρελθόν καθόρισε σε μεγάλο βαθμό το οικογενειακό τους περιβάλλον:
Το γεγονός ότι δεν ένιωθε αποδεκτός μέσα στο οικογενειακό πλαίσιο τον οδήγησε να αναζητήσει διέξοδο στη φαντασία και στο δημιουργικό παιχνίδι, προστατεύοντας την παιδική του ψυχή από τις σκληρές πραγματικότητες.
Η Παιδική Αντίσταση στην Ενηλικίωση
Ο Γιάννης Ξανθούλης περιέγραψε τη μόνιμη άμυνα που κρατούσε απέναντι στην ενηλικίωση. Με έναν ιδιαίτερο τρόπο, εξήγησε το παράξενο πάθος του να μην μεγαλώσει, ακόμα και υιοθετώντας το αστείο περί ούζου στα σκυλιά, που θεωρείτο φάρμακο για να μην αποκτήσουν μεγάλη σωματική διάπλαση.
Αυτή η συμβολική επιλογή αντικατοπτρίζει την προσπάθειά του να διατηρήσει την παιδική ανεμελιά και ελευθερία μέσα σε ένα περιβάλλον που απαιτούσε σκληρότητα και αυστηρότητα.
Συμπεράσματα για την Πολυδιάστατη Ψυχολογία του Παιδιού
Η συνέντευξη του Γιάννη Ξανθούλη προσφέρει μια βαθιά εικόνα στην ψυχολογική διάσταση της παιδικής ηλικίας, ειδικά σε οικογένειες με ιστορικές και κοινωνικές δυσκολίες. Το μείγμα φαντασίας, εσωστρέφειας και αντιστάσεων στην ενηλικίωση αναδεικνύει πόσο σημαντικό ρόλο παίζουν τα προσωπικά παραμύθια και η οικογενειακή ιστορία στη διαμόρφωση της ταυτότητας.