Η πορεία της Γιούλης Γεωργακοπούλου στον χώρο της υποκριτικής αποκαλύπτεται μέσα από την ειλικρινή της συνέντευξη, φωτίζοντας τις δυσκολίες και τα όνειρα που συνόδευσαν την επαγγελματική της διαδρομή.
Από τη Φιλοσοφική σχολή στο Θέατρο: Η Διπλή Πορεία της Γιούλης
Η Γιούλη αρχικά ονειρευόταν να γίνει κοινωνική λειτουργός, όμως το μοίρασμα της ζωής την οδήγησε στη Φιλοσοφική Σχολή του ΕΚΠΑ. Παράλληλα, η μεγάλη της αγάπη για την υποκριτική την οδήγησε να εγγραφεί αμέσως μετά το σχολείο στη δραματική σχολή, όπου ένιωσε την ίδια επιθυμία που είχε από τα έξι της χρόνια.
Η σημασία του θεάτρου στη ζωή της εκφράζεται μέσα από τη διάθεση να δημιουργεί συναισθήματα και να επικοινωνεί με το κοινό, ξεκινώντας από την πρώτη της αυθόρμητη σκηνή στη σχολική θεατρική ομάδα, η οποία τράβηξε το γέλιο και την προσοχή όλων.
Ασταθές Επάγγελμα και Πρακτικές Αποφάσεις
«Το επάγγελμα του ηθοποιού είναι ασταθές», παραδέχεται η Γιούλη, και εξηγεί πως γι’ αυτό τον λόγο επιδιώκει να ολοκληρώσει τις σπουδές της στη Φιλοσοφική, ώστε να έχει μια ασφαλή διέξοδο και να αποφύγει την οικονομική ανασφάλεια, χωρίς όμως να εγκαταλείψει το θέατρο που αποτελεί την πρώτη της επιλογή.
Μέσα από τα καθημερινά της διλήμματα, όπως τον συνεχώς αυξανόμενο κόστος για ενοίκιο, αναδεικνύονται τα πρακτικά εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι νέοι καλλιτέχνες στην Ελλάδα.
Η Πρώτη Επαφή με την Τηλεόραση και οι Ρυθμοί των Γυρισμάτων
Η πρώτη της τηλεοπτική εμπειρία ήρθε μέσα από τη σειρά «Γλυκάνισος», όπου περιγράφει τον «πολεμικό» ρυθμό των γυρισμάτων που γρήγορα την έκαναν να νιώσει την πίεση και την ανάγκη να προσαρμοστεί. Αναγνωρίζει πως η μάθηση συνεχίζεται συνεχώς, αφού ο χώρος της τηλεόρασης απαιτεί ταχύτητα και συνεχή επαγρύπνηση.
Η Μαγεία της Συνεργασίας με Μεγάλους Ηθοποιούς
Ένα από τα καλύτερα κομμάτια της εμπειρίας της ήταν η συνεργασία με καταξιωμένους ηθοποιούς της σειράς «Άγιος Έρωτας». Η ίδια εκφράζει τον ενθουσιασμό της για τη δυνατότητα να παρατηρεί και να μαθαίνει από τους πιο έμπειρους, όπως ο Γιάννης Τσορτέκης, τον οποίο χαρακτηρίζει όχι μόνο εξαιρετικό επαγγελματία αλλά και αξιαγάπητο άνθρωπο με μεγάλο πάθος για τη δουλειά του.
Η ιστορία της Γιούλης αποτελεί ένα φωτεινό παράδειγμα του πώς το ταλέντο και η επιμονή μπορούν να συνδυαστούν με την πρακτική σκέψη, δημιουργώντας μία σταθερή και αυθεντική πορεία στην υποκριτική τέχνη.