Η γνωστή ηθοποιός Ευγενία Σαμαρά, σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη, αναφέρθηκε στην τηλεοπτική της επάνοδο στην ΕΡΤ1 και προχώρησε σε βαθύτερες σκέψεις για τη συντροφικότητα και τις σχέσεις, προκαλώντας προβληματισμό για τον σύγχρονο ορισμό της “τοξικότητας”.
Η Τηλεοπτική Επιστροφή στην ΕΡΤ1 και το «Στην Πίεση»
Η Ευγενία Σαμαρά βρέθηκε πρόσφατα καλεσμένη στην εκπομπή «Καλημέρα Είπαμε;» της ΕΡΤ1, σηματοδοτώντας την τηλεοπτική της επιστροφή στις οθόνες μας. Η ταλαντούχα ηθοποιός αναφέρθηκε εκτενώς στο νέο της εγχείρημα, το τηλεπαιχνίδι «Στην Πίεση», το οποίο φιλοδοξεί να προσφέρει ένα φρέσκο και διαδραστικό θέαμα στο κοινό της δημόσιας τηλεόρασης. Η επιλογή της από την ΕΡΤ για αυτόν τον ρόλο υποδηλώνει την αναγνώριση του επικοινωνιακού της ταλέντου και της ικανότητάς της να συνδέεται άμεσα με τους τηλεθεατές, πέρα από τους υποκριτικούς της ρόλους.
Η Βαρύτητα της Συντροφικότητας στην Προσωπική της Ζωή
Πέρα από τα επαγγελματικά της, η Ευγενία Σαμαρά επέλεξε να μοιραστεί με το κοινό της και ορισμένες προσωπικές της σκέψεις, δίνοντας έμφαση στον ρόλο της συντροφικότητας στη ζωή της. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε:
«Η συντροφικότητα παίζει πολύ μεγάλο ρόλο στη ζωή μου, είναι απαραίτητη για μένα, είμαι πολύ συντροφικός άνθρωπος και το καταλαβαίνω για το πόσο ωραία νιώθω και πόση ασφάλεια και τρυφερότητα όταν δημιουργούνται τέτοιες συνθήκες και στη δουλειά.»
Αυτή η δήλωση υπογραμμίζει την ανάγκη του ανθρώπου για σύνδεση και υποστήριξη, τόσο στην προσωπική όσο και στην επαγγελματική του πορεία. Η αίσθηση της ασφάλειας και της τρυφερότητας, όπως αναφέρει, αποτελεί θεμελιώδη λίθο για την ψυχική ευημερία και την προσωπική ανάπτυξη, στοιχεία που συχνά υποτιμώνται στην πολυπλοκότητα των σύγχρονων σχέσεων.
Αμφισβητώντας τον Όρο «Τοξική Σχέση»: Μια Κριτική Προσέγγιση
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σημεία της συνέντευξης ήταν η κριτική της στάση απέναντι στον ευρέως χρησιμοποιούμενο όρο «τοξική σχέση». Η ηθοποιός εξέφρασε την αμφιβολία της για την ακριβή σημασία του, επισημαίνοντας την υπερχρήση του και την έλλειψη σαφούς ορισμού:
«Δεν καταλαβαίνω και τι ακριβώς, λέμε τοξικό, γενικά χρησιμοποιούμε σήμερα διάφορες λέξεις “αυτός είναι τοξικός”… Τι σημαίνει ότι αυτός είναι τοξικός; Δεν καταλαβαίνω ακριβώς, αλήθεια το λέω. Θεωρώ ότι δεν εννοούμε όλοι το ίδιο πράγμα.»
Αυτή η τοποθέτηση αναδεικνύει μια σημαντική κοινωνιολογική πτυχή: την τάση της σύγχρονης κοινωνίας να υιοθετεί όρους χωρίς να τους επεξεργάζεται σε βάθος, δημιουργώντας έτσι ένα πλαίσιο ασάφειας και ενδεχομένως, εσφαλμένων ταυτίσεων. Η Σαμαρά, με την ερώτησή της, καλεί σε έναν αναστοχασμό και μια πιο συγκεκριμένη προσέγγιση των διαπροσωπικών σχέσεων. Είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε πώς ένας όρος που αρχικά προήλθε από την ψυχολογία για να περιγράψει δυσλειτουργικές δυναμικές, έχει πλέον ενσωματωθεί στη λαϊκή κουλτούρα, χάνοντας ενδεχομένως τον αρχικό του πυρήνα.
Η Ευθύνη του Ατόμου στις Σχέσεις
Κλείνοντας τη συζήτηση για τις σχέσεις, η Ευγενία Σαμαρά έθιξε ένα καίριο ζήτημα: την ατομική ευθύνη. Υποστήριξε ότι ο καθένας οφείλει να αναλαμβάνει το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί μέσα σε μια σχέση, αρνούμενη να χαρακτηρίσει μια σχέση ως «τοξική» χωρίς να εξετάσει και τη δική της συμβολή σε αυτή:
«Γιατί να έχω υπάρξει σε μία τοξική σχέση; Από την στιγμή που κάτι δεν θα το ονομάσω εγώ τοξικό. Θεωρώ ότι όλοι μας πρέπει να αναλαμβάνουμε την ευθύνη μας μέσα στα πράγματα.»
Αυτή η δήλωση αποτελεί μια ισχυρή υπενθύμιση ότι οι σχέσεις είναι διμερείς και ότι η δυναμική τους διαμορφώνεται από τη συνέργεια (ή την έλλειψη αυτής) των εμπλεκομένων μερών. Αντί να μεταθέτει την ευθύνη στην «τοξικότητα» του άλλου, η Σαμαρά προτείνει μια εσωτερική αναζήτηση και μια αυτοκριτική στάση, η οποία, σύμφωνα με πολλούς ειδικούς ψυχολόγους, είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη υγιών διαπροσωπικών δεσμών. Η συζήτηση γύρω από τις υγιείς σχέσεις, την επικοινωνία και την ανάληψη ευθύνης αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη σημασία στη σύγχρονη κοινωνία, καθώς η πολυπλοκότητα των ανθρώπινων αλληλεπιδράσεων αυξάνεται.