Συντετριμμένος αλλά και υπερήφανος εμφανίστηκε ο Λάμπρος Κωνσταντάρας μετά την κηδεία του πατέρα του, Δημήτρη Κωνσταντάρα, μιας εμβληματικής φυσιογνωμίας της ελληνικής δημοσιογραφίας και πολιτικής. Οι δηλώσεις του αναδεικνύουν το βαθύ αποτύπωμα που άφησε ο εκλιπών.
Η συγκίνηση και η τιμή στην πολυδιάστατη προσωπικότητα
Ο Ιερός Ναός των Αγίων Θεοδώρων στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών φιλοξένησε την τελευταία πράξη του δράματος για την οικογένεια Κωνσταντάρα, όπου πλήθος κόσμου, προσωπικοτήτων και απλών πολιτών βρέθηκαν να αποχαιρετήσουν τον Δημήτρη Κωνσταντάρα. Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, φανερά καταβεβλημένος από την απώλεια, εκφράστηκε με λόγια που αντανακλούσαν τόσο τον πόνο όσο και τη βαθιά αίσθηση τιμής για την υστεροφημία του πατέρα του.
«Για μας είναι παρηγοριά που είδαμε πως είχε τόση αγάπη και τόσο ωραίο αντίκτυπο», δήλωσε χαρακτηριστικά, υπογραμμίζοντας την έκπληξη και την ικανοποίηση της οικογένειας από την αυθόρμητη εκδήλωση αγάπης και σεβασμού που παρατηρήθηκε. Η προσέλευση ανθρώπων που μοιράζονταν προσωπικές ιστορίες και εμπειρίες με τον εκλιπόντα, ακόμη και άγνωστα περιστατικά, λειτούργησε ως βάλσαμο για την οικογένεια.
Μια ζωή αφιερωμένη στη δημοσιογραφία και την πολιτική
Ο Δημήτρης Κωνσταντάρας δεν υπήρξε απλώς ένας δημοσιογράφος. Η πορεία του, η οποία περιλάμβανε και τη βουλευτική ιδιότητα, τον καθιστά μια πολυδιάστατη προσωπικότητα που άγγιξε πολλούς τομείς της ελληνικής δημόσιας ζωής. Όπως τόνισε ο γιος του, «Τον τίμησαν άνθρωποι που ήταν μαθητές του στη δημοσιογραφία. Φίλοι του παιδικοί». Αυτό υποδηλώνει το μέγεθος της επιρροής του όχι μόνο ως επαγγελματία, αλλά και ως μέντορα και φίλου.
Αναλυτικότερα, η πορεία του Δημήτρη Κωνσταντάρα χαρακτηρίστηκε από:
- Την κληρονομιά ενός ιστορικού ονόματος στον ελληνικό Τύπο, ως γιος του αείμνηστου ηθοποιού Λάμπρου Κωνσταντάρα, την οποία ο ίδιος τίμησε και διεύρυνε.
- Την προσφορά του στον αθλητικό και πολιτικό ρεπορτάζ, όπου καθιερώθηκε για την οξύνοια και την εμβρίθειά του.
- Την ιδιότητα του βουλευτή, μέσα από την οποία υπηρέτησε την πολιτική ζωή του τόπου, επιβεβαιώνοντας την ενεργό του δράση στα κοινά.
- Τον ρόλο του δασκάλου και μέντορα για νεότερους δημοσιογράφους, κάτι που αναδείχθηκε έντονα στις δηλώσεις του Λάμπρου Κωνσταντάρα.
Η περηφάνια για την υστεροφημία
«Νιώθω μόνο περηφάνια. Μακάρι να επέστρεφε για λίγο να άκουγε όλα αυτά που είπαν για αυτόν κι ας έφευγε ξανά». Αυτή η φράση συμπυκνώνει το συναίσθημα υπερηφάνειας που κυριαρχεί στην οικογένεια έναντι της απώλειας. Η αναγνώριση του έργου και της προσωπικότητας του Δημήτρη Κωνσταντάρα από το σύνολο της κοινωνίας αποτελεί την ύψιστη τιμή για την οικογένειά του.
Η δημοσιογραφία, ο Τύπος, η πολιτική και οι τέχνες αποχαιρέτησαν έναν άνθρωπο που σημάδεψε ανεξίτηλα τον χώρο τους. Η κηδεία του Δημήτρη Κωνσταντάρα υπήρξε, πέρα από ένα πένθιμο γεγονός, μια ευκαιρία να αναδειχθεί το εύρος της προσφοράς και της επιρροής του, επιβεβαιώνοντας τη θέση του στις σημαντικότερες προσωπικότητες της σύγχρονης Ελλάδας.