Εμπνευσμένη από μια σπάνια τηλεοπτική εμφάνιση, η Μπέττυ, η σύζυγος του αξέχαστου Γιάννη Πουλόπουλου, μοιράζεται τις πιο προσωπικές της αναμνήσεις από τη ζωή τους μαζί.
Η γνωριμία και ο έρωτας με τον Γιάννη Πουλόπουλο
Στην εκπομπή «Αλήθειες με τη Ζήνα», η Μπέττυ Πουλοπούλου περιέγραψε τη μοναδική στιγμή που γνώρισε τον Γιάννη:
«Ο θείος μου ήταν παντρεμένος με την Αλέκα Κανελίδου. Είχα μόλις επιστρέψει από την Αμερική και μου είπε ότι θα σε δω σε δύο μέρες. Πήγα και μου λέει, “απόψε είμαστε καλεσμένοι. Ένας πολύ καλός φίλος έχει τα γενέθλιά του.” Πήγαμε στη “Νεράιδα” τότε.»
«Είδα έναν άντρα με μια έντονη παρουσία. Του λέω, “Χρόνια πολλά”. Γυρνάει με αυτά τα πράσινα μάτια – σαν πάνθηρας ήταν – και αυτό ήταν όλο. Έγινε αμέσως φιλικός, αγόρασε όλες τις γαρδένιες και τις έφερε στο τραπέζι μας.»
Η ζωή με τον ερωτικό Γιάννη και οι προκλήσεις
Η Μπέττυ αναφέρθηκε και στην γοητεία του Γιάννη Πουλόπουλου:
«Αν δεν είχε γνωρίσει γυναίκες αυτός, τότε ποιος; Εγώ μεγάλωσα στην Αμερική. Οι γονείς μου τον λάτρευαν. Τον ήξερα. Το καλοκαίρι που ήμουν να έρθω, άκουγα το “‘Δεν ξεχνιέσαι'” και έρχομαι στην Ελλάδα και τον γνωρίζω.»
«Ο Γιάννης ήταν ένας βαθιά ερωτικός άντρας, δεν σε άφηνε σε ησυχία, ποτέ δεν βαριόσουν μαζί του. Λόγω της διαφοράς ηλικίας, δεν τον ζήλευα, αλλά με ενοχλούσε όταν κάποιες φορές δεν με σεβόντουσαν, ήμουν η σύζυγός του.»
Η οικογένεια και η απώλεια
Η Μπέττυ μοιράστηκε επίσης στιγμές από τη δημιουργία της οικογένειάς τους:
«Παντρευτήκαμε το 1985 και η Άντα ήρθε το 1991. Δυστυχώς, είχαμε χάσει ένα παιδί πριν. Μπορείτε να φανταστείτε τι σήμαινε για εμάς η γέννηση της Άντας. Γέννησα με καισαρική γιατί φοβόμασταν. Ήταν μαγικό. Ένα ξανθό κουκλάκι, ίδιο ο πεθερός μου.»
«Όταν τη ρωτάω, μου λέει: “Μαμά είχα τα καλύτερα παιδικά χρόνια”. Ο Γιάννης ορφάνεψε πολύ μικρός και πέρασε μεγάλες δυσκολίες. Μεγάλωσε με μητριά, γιατί ο πατέρας του είχε ξαναπαντρευτεί. Δεν ήταν ιδανικό για ένα παιδί. Όταν το σχολικό έφερνε την Άντα, καθόταν στο δωμάτιο και την παρακολουούσε. Η Άντα είναι 33 χρονών. Μιλάμε για την απώλεια του Γιάννη. Είναι όλη μας η ζωή. Μας λείπει. Ήταν το στήριγμά μας.»