Ένας συγκλονιστικός απολογισμός για την προσωπική του μάχη με τον καρκίνο από τον Αντίνοο Αλμπάνη.
Αντίνοος Αλμπάνης: Μια εξομολόγηση ψυχής για τον καρκίνο
Ο καταξιωμένος ηθοποιός Αντίνοος Αλμπάνης άνοιξε την καρδιά του στην Ελίνα Παπίλα, στο podcast της, αποκαλύπτοντας λεπτομέρειες για την δύσκολη περίοδο της ζωής του, όταν αντιμετώπισε τον καρκίνο. Μίλησε για την επιλογή του να αντιμετωπίσει αυτή την πρόκληση μόνος του, απομονώνοντας ακόμη και τους πιο κοντινούς του ανθρώπους, καθώς δεν άντεχε την εικόνα της λύπησης στα μάτια τους.
Αρνητικά σχόλια και ψυχολογική ανθεκτικότητα
Αναφερόμενος στις δυσκολίες που αντιμετώπισε και στην τηλεόραση, μετά την απώλεια των μαλλιών του λόγω των θεραπειών, ο Αντίνοος Αλμπάνης τόνισε: «Φυσικά θυμάμαι που μου φέρθηκαν άσχημα στην τηλεόραση όταν έχασα τα μαλλιά μου, αυτά δεν ξεχνιούνται. Δεν είναι μια απλή υπόθεση προτύπων ομορφιάς, αλλά σχετίζεται με το τι αρέσει στον καθένα. Όταν κάποιος δεν σε συμπαθεί, μπορεί να κάνει ένα αρνητικό σχόλιο. Αν δεν είσαι ψυχολογικά προετοιμασμένος, μπορεί να σε καταρρακώσει. Πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί όταν σχολιάζουμε τους άλλους, γιατί ποτέ δεν γνωρίζουμε τι έχουν περάσει». Η ψυχολογική κατάσταση του ασθενούς διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην αντιμετώπιση της ασθένειας.
Απομόνωση και προσωπική διαχείριση
Ο ηθοποιός εξήγησε τους λόγους για τους οποίους επέλεξε να κρατήσει αποστάσεις από τους φίλους του: «Δεν άφηνα τους φίλους μου να μου συμπαρασταθούν. Έχει να κάνει με το τι με κάνει να αισθάνομαι ζωντανός. Όταν αφήνομαι στην φροντίδα των άλλων, νιώθω ανήμπορος. Οι άνθρωποι, όταν μαθαίνουν για την ασθένεια ενός αγαπημένου τους προσώπου, τείνουν να δείχνουν *υπερβολική* αγάπη και προστασία. Όλα αυτά τα “υπέρ” δεν μου κάνουν καλό, με κάνουν να νιώθω ότι η ζωή μου έχει τελειώσει, και μετά δυσκολεύομαι να επικοινωνήσω. Αυτό δεν με βοηθάει».
“Επάρατη νόσος”: Ένας χαρακτηρισμός που στιγματίζει
Ο Αντίνοος Αλμπάνης κατέληξε: «Σε μεγάλο βαθμό, πέρασα τον καρκίνο μόνος μου, από επιλογή. Δεν μου άρεσε να με λυπούνται, η αυτολύπηση μου ήταν αρκετή. Για πολλά χρόνια, τον καρκίνο τον αποκαλούσαν ‘επάρατη νόσο’, μια λέξη ταμπού που δεν τολμούσαμε να ξεστομίσουμε».