Η Ξένια Καλογεροπούλου αποκαλύπτει τις πιο ειλικρινείς στιγμές της ζωής και της καριέρας της, μιλώντας για τον έρωτα, την υποκριτική και τις σημαντικές σχέσεις που τη σημάδεψαν.
Μια βαθιά ματιά στην πορεία της Ξένιας Καλογεροπούλου
Η καταξιωμένη ηθοποιός Ξένια Καλογεροπούλου στο «Καλύτερα Αργά» έδωσε μία συγκινητική συνέντευξη, όπου αναφέρθηκε στην πολυετή πορεία της στον ελληνικό κινηματογράφο και θέατρο. Με αφοπλιστική ειλικρίνεια, μοιράστηκε δυσκολίες και στιγμές από τη ζωή της, καθώς και τις προσωπικές της επιλογές που διαμόρφωσαν την πορεία της.
Η κινηματογραφική πραγματικότητα και οι αναμνήσεις από παλιές ταινίες
Η ίδια περιγράφει το παλαιότερο ελληνικό σινεμά ως μια περίοδο όπου η δουλειά ήταν συχνά βιαστική και χωρίς έμπνευση: «Δεν υπήρχε ανταγωνισμός, αλλά ήταν λίγο βαρετό, τα πράγματα γίνονταν γρήγορα». Παράλληλα, αναγνωρίζει πως οι κωμωδίες εξέφραζαν την αυθόρμητη πλευρά των ηθοποιών με αυτοσχεδιασμούς που συχνά προσέδιδαν μια γοητευτική ζωντάνια. Με συγκίνηση θυμάται την πρώτη της ταινία «Η κυρά μας η μαμή» και τη συνεργασία με τον Κωνσταντάρα στην τελευταία της ταινία.
Η σημαντική θέση της οικογένειας και της αγάπης στη ζωή της
Σε ερώτηση για την καλύτερη περίοδο της ζωής της, η Ξένια αναφέρεται με συγκίνηση στα 40 χρόνια γάμου με τον Κωστή Σκαλιόρα, που της χάρισαν ανεκτίμητες στιγμές ευτυχίας: «Ήμουν τυχερή σε αυτό το κομμάτι της ζωής μου». Παράλληλα, δηλώνει πόσο της λείπει ο σύζυγός της, ενώ θυμάται με αγάπη και τον πρώτο της σύζυγο, τον μεγάλο ηθοποιό Γιάννη Φέρτη.
Η ειλικρινής εξομολόγηση για τους ερωτικούς δεσμούς και το διαζύγιο
Αναφερόμενη στη σχέση της με τον Γιάννη Φέρτη, μιλάει για το σεβασμό που υπήρχε μεταξύ τους ακόμα και μετά το τέλος του γάμου τους: «Κράτησα πολύ καλές σχέσεις μαζί του και συνεργαστήκαμε ξανά». Παρότι αναγνωρίζει την απιστία, ξεκαθαρίζει πως το πιο δύσκολο ήταν το τέλος της αγάπης και η αποδοχή ότι ο καθένας πήρε διαφορετικό δρόμο, με σεβασμό και αποδοχή.
Ο ρόλος της υγείας και η δύναμη της ψυχής
Η Ξένια Καλογεροπούλου μιλά ειλικρινά για την περιπέτεια της όρασής της και τα συναισθήματα απόγνωσης που την πλημμύρισαν: «Δεν έβλεπα καλά, και νιώθοντας απελπισία έλεγα ότι “δεν θέλω να ζήσω έτσι”». Παρόλα αυτά, η αντοχή και η θέληση της την οδήγησαν να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες με θάρρος.
Αξέχαστες μαρτυρίες για τον ελληνικό κινηματογράφο και το θέατρο
Η εξαιρετική αυτή συνέντευξη αποτελεί έναν φόρο τιμής στην ελληνική θεατρική παράδοση και στην προσωπική ιστορία μιας από τις σημαντικότερες φωνές της υποκριτικής τέχνης στην Ελλάδα.