Η Χριστίνα Κοντοβά, μία από τις πλέον αναγνωρίσιμες φιγούρες στον χώρο της ελληνικής μόδας, προχώρησε σε μία βαθιά προσωπική εξομολόγηση στην εκπομπή «Πρωίαν σε είδον», ρίχνοντας φως στο μοναδικό ταξίδι της υιοθεσίας της κόρης της, Έιντα, από την Ουγκάντα.
Το Ταξίδι προς τη Μητρότητα στην Καρδιά της Αφρικής
Η απόφαση της σχεδιάστριας μόδας, Χριστίνας Κοντοβά, να υιοθετήσει τη μικρή Έιντα από την Ουγκάντα, δεν ήταν απλώς μία πράξη αγάπης, αλλά ένα πολυεπίπεδο εγχείρημα που διήρκεσε σχεδόν έναν χρόνο, μέσα στην καρδιά της πανδημίας του κορωνοϊού. Η παραμονή της στην Αφρικανική χώρα, μακριά από το οικείο της περιβάλλον, αποτελεί ένα παράδειγμα αφοσίωσης και αποφασιστικότητας. «Ήξερα ότι τηρώ τον νόμο και τη διαδικασία. Έμενα από την πρώτη μέρα με το παιδί», δήλωσε χαρακτηριστικά, επισημαίνοντας τη νομική και συναισθηματική πολυπλοκότητα της διαδικασίας.
Οι Προκλήσεις της Μοναχικής Γονεϊκότητας και η Προσαρμογή
Ένα από τα κύρια σημεία της εξομολόγησής της ήταν η μοναξιά που ένιωθε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, δεδομένου ότι ανέλαβε τον ρόλο της μητέρας μακριά από την υποστήριξη των αγαπημένων της προσώπων. «Το πιο δύσκολο ήταν η μοναξιά και το να γίνεσαι γονιός μακριά από τους δικούς σου ανθρώπους», ανέφερε. Ωστόσο, η Κοντοβά βρήκε τρόπους να ενσωματωθεί στην τοπική κοινωνία της Ουγκάντα, δημιουργώντας μία καθημερινότητα που περιλάμβανε εργασία, περιπάτους και επαφή με άλλες οικογένειες. «Θεωρώ την Ουγκάντα πατρίδα μου. Έφευγα το πρωί, άφηνα το παιδί σε μια γυναίκα που μας ετοίμαζε ντόπια φαγητά, δούλευα, έκανα μεγάλους περιπάτους. Το απόγευμα συναντιόμασταν με άλλες οικογένειες. Το πιο δύσκολο ήταν τα βράδια, όταν ήμουν μόνη μου», περιέγραψε, αποτυπώνοντας τις προσωπικές θυσίες και τις στιγμές προβληματισμού.
Χριστίνα Κοντοβά: Γιορτάζει την εβδομάδα των γενεθλίων της στο φανταστικό Κάπρι
Η Γλωσσική Προσαρμογή της Έιντα και η Σημασία της Εκπαίδευσης
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η γλωσσική προσαρμογή της μικρής Έιντα. Μέσα σε μόλις δύο μήνες, η Έιντα κατάφερε να μιλά ελληνικά, έχοντας ήδη γνώση της τοπικής διαλέκτου (πιθανόν της γλώσσας Λουγκάντα, Luganda) και των αγγλικών. «Όταν γυρίσαμε, ήταν τρίγλωσσο παιδί. Έχει μια έφεση στις γλώσσες και τα πιάνει αμέσως», τόνισε η Κοντοβά, αναδεικνύοντας την εντυπωσιακή ικανότητα των παιδιών στην εκμάθηση γλωσσών σε μικρή ηλικία. Η αυτή η πολυγλωσσία αποτελεί αδιαμφισβήτητα ένα σπουδαίο γνωστικό πλεονέκτημα για την Έιντα.
Όσον αφορά την εκπαίδευση της κόρης της, η Κοντοβά δήλωσε υπέρμαχος του «καλού σχολείου», ανεξαρτήτως αν είναι δημόσιο ή ιδιωτικό. Η επιλογή σχολείου στην Ελλάδα βασίστηκε στην κοινότητα και το οικείο περιβάλλον. «Στη γειτονιά μας υπάρχει ένα μικρό σχολείο, με παιδιά που γνωρίζουμε, και αυτό ήταν το καλύτερο για εμάς», εξήγησε, υπογραμμίζοντας τη σημασία της κοινωνικής ένταξης και της ομαλής προσαρμογής του παιδιού. Ολοκληρώνοντας, η Χριστίνα Κοντοβά επισήμανε την απαιτητική φύση της μονογονεϊκότητας: «Το μονογονεϊκό είναι σκληρό, δεν έχεις κάποιον δίπλα σου να σου πει “πάμε να δούμε”. Έπρεπε να πάρω την απόφαση μόνη μου».