Η δημόσια παρουσία του γνωστού ηθοποιού Βασίλη Μπισμπίκη στο πλευρό του Πάνου Ρούτσι, πατέρα αδικοχαμένου παιδιού, ενέπλεξε τον καλλιτέχνη σε μια θύελλα αντιδράσεων και σχολίων, αναδεικνύοντας τις εύθραυστες ισορροπίες μεταξύ προσωπικής υποστήριξης, δημόσιας εικόνας και των ορίων της τηλεοπτικής κριτικής στην Ελλάδα.
Η Παρέμβαση του Βασίλη Μπισμπίκη και οι Αιτιάσεις
Ο Βασίλης Μπισμπίκης βρέθηκε στο Σύνταγμα την Παρασκευή, εκφράζοντας την υποστήριξή του στον Πάνο Ρούτσι, ο οποίος διεκδικεί απαντήσεις για τον θάνατο του παιδιού του. Η παρουσία του ηθοποιού, ο οποίος δήλωσε στις κάμερες ότι προσήλθε για να συμπαρασταθεί στον πατέρα, καθώς ο ίδιος ήθελε να συναντήσει τόσο τον Μπισμπίκη όσο και την Δέσποινα Βανδή, έλαβε άμεσα μεγάλη δημοσιότητα. Συγκεκριμένα, ο κ. Μπισμπίκης ανέφερε: “Ήθελε ο άνθρωπος να δει εμένα και τη Δέσποινα Βανδή. Επειδή η Δέσποινα είναι στη Θεσσαλονίκη, το λιγότερο που μπορούσα να κάνω είναι να έρθω να συμπαρασταθώ σε αυτόν τον άνθρωπο που διεκδικεί το αυτονόητο, να δει πώς πέθανε το παιδί του. Αυτό. Δε θέλω να πω τίποτα άλλο.”
Η Τηλεοπτική Ανάλυση: Από την Φαίη Σκορδά στον Ανδρέα Μικρούτσικο
Οι δηλώσεις του κ. Μπισμπίκη προκάλεσαν την έντονη αντίδραση τηλεοπτικών προσωπικοτήτων, αναδεικνύοντας ένα ευρύτερο ζήτημα διαχείρισης της δημόσιας εικόνας και της αξιοποίησης κοινωνικών θεμάτων. Η Φαίη Σκορδά, παρουσιάστρια της εκπομπής, σχολίασε αρχικά:
“Σαν εικόνα αναμενόμενη. Αν το έβλεπες πριν 10 ημέρες, δε θα σου έκανε εντύπωση. Αρκετός κόσμος είναι εκεί. Το θέμα είναι ότι μετά έγιναν κάποιες δηλώσεις που τα μπέρδεψαν και τα βρώμισαν τα πράγματα για μένα. Και δεν ξέρεις τώρα πώς να το συνδυάσεις και να κρατήσεις ισορροπίες.”
Ακολούθησε η τοποθέτηση του Ανδρέα Μικρούτσικου, ο οποίος επέκρινε δριμύτατα την κίνηση του ηθοποιού, χαρακτηρίζοντάς την “ολίσθημα” και “πλυντήριο” για την δημόσια εικόνα του. Ο κ. Μικρούτσικος τόνισε:
“Πριν τις δηλώσεις ήταν πιο βρώμικα τα πράγματα. Το είπες κι εσύ με έναν έμμεσο τρόπο. Πριν 10 μέρες, δε θα ενοχλούσε κανέναν. Όταν όμως συμβαίνει ένα γεγονός, στηλιτεύεται από τα Μέσα το γεγονός με τον τρόπο που στηλιτεύεται, εγώ δεν έχω πρόβλημα με το γεγονός, αλλά με το πώς καλύφθηκε και όταν μας κούνησε το δάχτυλο και μας μίλησε για θέατρο. Από εκεί αρχίζει εμένα το πρόβλημά μου. Γίνεται αυτό το ολίσθημα, το να το λύνεις με μία σειρά νομικών ψεύτικων πραγμάτων και να κουνάς και το δάχτυλο, είναι το πρώτο φάουλ. Το δεύτερο που είναι και το μεγαλύτερο, είναι να βλέπεις την ιστορία και την ευαισθησία όλου του κόσμου γύρω από τον Ρούτσι, σαν πλυντήριο να ξεπλύνεις αυτό το ολισθηρό που έκανες. Είναι ανεπίτρεπτο. Είναι πλυντήριο, πάω να ξεπλύνω. Τον συμβουλεύουν λανθασμένα.”
Ανάλυση: Όρια Δημόσιας Στήριξης και Κριτικής
Η συγκεκριμένη υπόθεση αναδεικνύει την πολυπλοκότητα των σχέσεων μεταξύ δημοσίων προσώπων, κοινωνικών αιτημάτων και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Η παρουσία ενός αναγνωρίσιμου ηθοποιού σε μια διαμαρτυρία μπορεί να προσδώσει μεγαλύτερη ορατότητα στο ζήτημα, αλλά ταυτόχρονα εγκυμονεί τον κίνδυνο παρερμηνειών ή κατηγοριών για προσωπική προβολή.
Στην ελληνική δημοσιογραφία, η κριτική προς τα δημόσια πρόσωπα είναι συχνά έντονη, ιδίως όταν εκτιμάται ότι γίνεται απόπειρα εκμετάλλευσης ευαίσθητων θεμάτων. Η φράση “να μας κούνησε το δάχτυλο και μας μίλησε για θέατρο” από τον κ. Μικρούτσικο υποδηλώνει μια προηγούμενη διαφωνία ή κριτική που έθεσε ο κ. Μπισμπίκης προς τα ΜΜΕ, δημιουργώντας ένα πλαίσιο αντιπαράθεσης. Αυτή η δυναμική, όπου η κριτική από τα ΜΜΕ μπορεί να αποτελέσει “πλατφόρμα” για μια απάντηση από το δημόσιο πρόσωπο, είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη και συχνά λαμβάνει διαστάσεις δημόσιου διαλόγου.
Στην εκτίμηση της συντακτικής ομάδας, η δημόσια στήριξη σε αυτούς που αναζητούν δικαιοσύνη είναι δικαίωμα και συχνά επιθυμητή, ωστόσο η διατύπωση και ο τρόπος της στήριξης είναι καθοριστικοί. Η διαφάνεια των κινήτρων και η αποφυγή κάθε εντύπωσης ιδιοτελούς προβολής αποτελούν ουσιώδη στοιχεία για τη διατήρηση της αξιοπιστίας τόσο του δημοσίου προσώπου όσο και του ίδιου του μηνύματος που αυτό επιθυμεί να μεταδώσει.
Οι επιπτώσεις στην εικόνα των Celebrities
Η συμμετοχή διασημοτήτων σε κοινωνικά ή πολιτικά ζητήματα έχει γίνει ολοένα και πιο συχνή τα τελευταία χρόνια, τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς. Ενώ μπορεί να ενισχύσει την προβολή ενός θέματος, ελλοχεύει ο κίνδυνος να μετατοπίσει την προσοχή από το ουσιαστικό αίτημα προς την προσωπικότητα του celebrity. Αυτό είναι ένα διαχρονικό δίλημμα για τα δημόσια πρόσωπα: πώς να χρησιμοποιήσουν την επιρροή τους για κοινωνικό όφελος, χωρίς να κατηγορηθούν για “ανθρωπισμό επίδειξης” (virtue signalling) ή για εκμετάλλευση της κατάστασης για προσωπική τους προβολή. Οι αντιδράσεις των τηλεοπτικών πάνελ αντικατοπτρίζουν ακριβώς αυτή την ευαισθησία του κοινού και των ΜΜΕ απέναντι σε τέτοιες ενέργειες.