Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και η Φίνος Φιλμ ένωσαν τις δυνάμεις τους για να τιμήσουν πρόσωπα που σημάδεψαν τον ελληνικό κινηματογράφο. Σε μια βραδιά γεμάτη αναμνήσεις και συγκίνηση, η αίθουσα «Παύλος Ζάννας» στο Ολύμπιον υποδέχτηκε ηθοποιούς που πρωταγωνίστησαν στη «χρυσή εποχή» του σινεμά μας, προσφέροντας στο κοινό μια σπάνια ευκαιρία να τους ξαναδεί. Περισσότερα για την εκδήλωση.
Μια σπάνια εμφάνιση και η συγκίνηση της Χλόης Λιάσκου
Ξεχωριστή στιγμή της εκδήλωσης ήταν η παρουσία της Χλόης Λιάσκου, η οποία έχει επιλέξει να ζει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας τα τελευταία χρόνια. Η ηθοποιός, που συνδέθηκε άρρηκτα με τα μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη, εμφανίστηκε στα 79 της χρόνια, προκαλώντας κύμα ενθουσιασμού και νοσταλγίας. Πολλοί τη θυμούνται ως την «αδελφή» του Κώστα Βουτσά σε αρκετές ταινίες, ξεκινώντας την καριέρα της ως έφηβη με ειδική άδεια από το σχολείο για τα γυρίσματα.
«Είμαι πολύ χαρούμενη, πολύ συγκινημένη για πολλά πράγματα. Για τον καιρό που πέρασε, για τις δουλειές μας που έχουν μείνει μέχρι και σήμερα και τις αγαπάει ο κόσμος», δήλωσε η ίδια στις κάμερες. Η συγκίνηση κορυφώθηκε όταν αναφέρθηκαν τα ονόματα του Κώστα Βουτσά και της Μάρθας Καραγιάννη, με τη Χλόη Λιάσκου να αφιερώντας τη βραδιά στους αείμνηστους συναδέλφους της.
Αναγνώριση και μνήμες από τη «χρυσή εποχή»
Η βράβευση αυτή, που περιλάμβανε συνολικά 37 ηθοποιούς με οκτώ παρόντες, είχε έναν ιδιαίτερο συμβολισμό. Η Αιμιλία Υψηλάντη, παρούσα στην εκδήλωση, μίλησε για μια «επουλωση» της «πληγής» του διχασμού που έπληξε τον κινηματογράφο στα τέλη της δεκαετίας του ’70, λόγω των πολιτικών αλλαγών. Ο Βασίλης Καΐλας, από την πλευρά του, δεν παρέλειψε να τονίσει την ανεκτίμητη προσφορά των τεχνικών που δούλευαν πίσω από τις κάμερες, συχνά στην αφάνεια. Αναμνήσεις από τη βράβευση.
Η εκδήλωση αποτέλεσε μια γιορτή για την κληρονομιά του παλιού ελληνικού σινεμά, αναδεικνύοντας τη διαχρονική αξία των ταινών της Φίνος Φιλμ, οι οποίες διαμόρφωσαν την εθνική ποπ κουλτούρα. Το κοινό και τα μέσα ενημέρωσης εξέφρασαν τη συγκίνησή τους για την παρουσία αυτών των «ιερών τεράτων» της υποκριτικής, που με το έργο τους άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα τους στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου.