Αλέκος Συσσοβίτης: «Η τηλεθέαση είναι πλέον το ψωμί μας, όχι απλή σημασία»

Στη σύγχρονη βιομηχανία της τηλεόρασης, η επιτυχία μιας παραγωγής δεν μετριέται πλέον αποκλειστικά στην καλλιτεχνική της αξία, αλλά όλο και περισσότερο στην απήχησή της στο κοινό, όπως αυτή αποτυπώνεται στα ποσοστά τηλεθέασης. Ο καταξιωμένος ηθοποιός Αλέκος Συσσοβίτης, σε πρόσφατη συνέντευξή του, φωτίζει αυτή την κρίσιμη μετάβαση, προσφέροντας μια ειλικρινή ματιά στην πραγματικότητα που βιώνουν οι επαγγελματίες του χώρου.

Η Εξέλιξη της Αντίληψης για την Τηλεθέαση

Ο Συσσοβίτης, με πολυετή πορεία στον χώρο της υποκριτικής, αναφέρθηκε στην αλλαγή της στάσης του απέναντι στα νούμερα τηλεθέασης. “Κάποτε δεν έδινα μεγάλη σημασία”, παραδέχθηκε, υπογραμμίζοντας μια εποχή που η καλλιτεχνική έκφραση και βελτίωση βρίσκονταν ψηλότερα στην ιεραρχία των προτεραιοτήτων. Ωστόσο, η σημερινή κατάσταση υπαγορεύει μια διαφορετική προσέγγιση.

Παλαιότερη Εποχή: Έμφαση στην καλλιτεχνική αρτιότητα και την εξέλιξη, με την τηλεθέαση να θεωρείται δευτερεύουσα παράμετρος.
Σημερινή Εποχή: Η τηλεθέαση αποτελεί “κοινωνικό νόμισμα” για τους συντελεστές, καθορίζοντας άμεσα τις επόμενες επαγγελματικές ευκαιρίες και την οικονομική βιωσιμότητα.

Η Τηλεθέαση ως Επαγγελματικό Οξυγόνο

Ο ηθοποιός δεν διστάζει να χαρακτηρίσει την τηλεθέαση ως “ψωμί μας”, μια φράση που αποτυπώνει ανάγλυφα την άμεση σύνδεση μεταξύ της απήχησης μιας σειράς και της προσωπικής επαγγελματικής συνέχειας. Σε έναν άκρως ανταγωνιστικό και κεφαλαιοκρατικό κλάδο, όπως τον περιγράφει, η επιτυχία ενός project είναι ο προθάλαμος για την επόμενη δουλειά.

Δείτε επίσης: Αλέκος Συσσοβίτης: «Τυχερός και περήφανος που συμμετείχα στο “Είσαι το ταίρι μου”»

Analysis: Η δήλωση του Συσσοβίτη αντικατοπτρίζει μια ευρύτερη τάση στην ελληνική τηλεόραση, όπου οι επενδύσεις σε παραγωγές είναι πλέον στενά συνδεδεμένες με τις προβλεπόμενες ή καταγεγραμμένες αποδόσεις στα νούμερα. Οι τηλεοπτικοί σταθμοί και οι εταιρείες παραγωγής λαμβάνουν υπόψη τα στοιχεία αυτά ως βασικό κριτήριο για τις μελλοντικές τους επιλογές, επηρεάζοντας άμεσα τη διαθεσιμότητα ρόλων και τις συμβάσεις των ηθοποιών.

Η Σχέση Καλλιτέχνη και Αγοράς Εργασίας

Η σκληρή πραγματικότητα πως “αν δεν σε θέλει το αφεντικό σου, του χρόνου δεν θα έχεις δουλειά” αποτελεί μια ωμή υπενθύμιση της εξάρτησης των καλλιτεχνών από τις εμπορικές επιδόσεις των έργων τους. Επομένως, το ενδιαφέρον για τα νούμερα είναι πλέον καθολικό, αφορά “όλους”, όπως τονίζει ο Συσσοβίτης, καθώς συνδέεται άμεσα με την επιβίωση στο επάγγελμα.

Analysis: Αυτή η διαπίστωση έρχεται σε αντίθεση με την παραδοσιακή εικόνα του “ανεξάρτητου” καλλιτέχνη που εστιάζει αποκλειστικά στην τέχνη του. Σήμερα, ο ηθοποιός λειτουργεί σε μεγάλο βαθμό ως “επιχειρηματίας” του εαυτού του, με την “αξία” του στην αγορά να καθορίζεται όχι μόνο από το ταλέντο, αλλά και από την ικανότητά του να προσελκύει κοινό και, κατ’ επέκταση, χορηγούς και διαφημιστές.

Η Αναζήτηση της Αναγνώρισης Πέρα από τα Κέρδη

Παρόλα αυτά, ο Αλέκος Συσσοβίτης δεν παραλείπει να αναφερθεί και σε περιόδους της ζωής του όπου η πληρωμή δεν ήταν χρηματική. “Έχω δουλέψει επτά χρόνια στο θέατρο χωρίς να πάρω ευρώ αλλά η πληρωμή μου ήταν η αγάπη του κόσμου”, δήλωσε, αναδεικνύοντας τη διαχρονική αξία της καλλιτεχνικής ικανοποίησης και της αναγνώρισης του κοινού, πέρα από την οικονομική διάσταση. Αυτό το σχόλιο προβλήθηκε στο πλαίσιο της εκπομπής “Happy Day”, προσδίδοντας ευρεία δημοσιότητα στην άποψη του ηθοποιού.

Αυτή η δήλωση υπογραμμίζει μία διαρκή «εσωτερική σύγκρουση» πολλών καλλιτεχνών: την ανάγκη για βιοπορισμό από τη μια, και την επιθυμία για «αγνή» τέχνη και αναγνώριση από την άλλη. Η ισορροπία μεταξύ αυτών των δύο πόλων αποτελεί μία συνεχόμενη πρόκληση στον χώρο των τεχνών, ειδικά στην ιδιαίτερα ανταγωνιστική τηλεοπτική βιομηχανία.