Η δημόσια συζήτηση για τις προκλήσεις της μητρότητας, ιδίως όσον αφορά την ψυχική υγεία των νέων μητέρων, παραμένει επιτακτική. Πρόσφατα, η τηλεοπτική προσωπικότητα Ευρυδίκη Βαλαβάνη βρέθηκε στο επίκεντρο, διευκρινίζοντας δηλώσεις της σχετικά με την ψυχολογική της κατάσταση μετά τον τοκετό και αναδεικνύοντας τη σημασία της διάκρισης μεταξύ δύο κοινών μεν, αλλά διαφορετικών σε σοβαρότητα, καταστάσεων: των “baby blues” και της επιλόχειας κατάθλιψης.
Διαχωρίζοντας τα “Baby Blues” από την Επιλόχειο Κατάθλιψη
Η κυρία Βαλαβάνη, απαντώντας σε δημοσιεύματα που παρερμήνευσαν αρχικές δηλώσεις της στην εκπομπή “Happy Day”, χρησιμοποίησε την πλατφόρμα του TikTok για να ξεκαθαρίσει το ζήτημα. Επεσήμανε πως, στην πραγματικότητα, αναφερόταν στην εμπειρία των “baby blues”, ένα φαινόμενο που επηρεάζει ένα σημαντικό ποσοστό νέων μητέρων. Τα “baby blues” χαρακτηρίζονται από:
- Έντονη συναισθηματική φόρτιση τις πρώτες ημέρες μετά τον τοκετό.
- Συναισθήματα θλίψης, ευερεθιστότητας και αναίτιας κλάψας.
- Συνήθως υποχωρούν αυτόματα εντός λίγων ημερών ή εβδομάδων.
Αντιθέτως, η επιλόχειος κατάθλιψη είναι μια πολύ πιο σοβαρή κατάσταση, η οποία απαιτεί ιατρική παρακολούθηση και επαγγελματική στήριξη. Όπως τόνισε η ίδια, «Δεν θέλω να συγχέομε την επιλόχεια κατάθλιψη με τα baby blues. Δεν έχουν την ίδια σοβαρότητα. Η επιλόχεια κατάθλιψη χρειάζεται ιατρική παρακολούθηση και στήριξη». Η δήλωσή της υπογραμμίζει την ανάγκη για ακριβή ενημέρωση και κατανόηση αυτών των όρων, τόσο από το κοινό όσο και από τα μέσα ενημέρωσης.
Η Προσωπική Μαρτυρία και η “Δυσκολότερη Δουλειά”
Στην αρχική της συνέντευξη στο “Happy Day”, η Ευρυδίκη Βαλαβάνη είχε περιγράψει την δική της εμπειρία ως μια “ελαφράς μορφής επιλόχειο κατάθλιψη”, αναφέροντας κλάματα και ενοχικά συναισθήματα τις πρώτες εβδομάδες μετά τον τοκετό, ειδικά σε σχέση με τον θηλασμό. «Πέρασα μια ελαφριάς μορφής επιλόχειο κατάθλιψη. Τις πρώτες εβδομάδες που ήμουν με το μωρό στο σπίτι έκλαιγα γιατί έλεγα ότι δεν θα τα καταφέρω», είχε δηλώσει.
Αυτή η δήλωση, μαζί με την τοποθέτησή της στο TikTok, αναδεικνύει την ειλικρίνεια με την οποία η κυρία Βαλαβάνη επέλεξε να μιλήσει για τις δυσκολίες της μητρότητας. Τόνισε ακόμη ότι «δεν έχω μάθει να κρύβομαι, λέω πάντα την αλήθεια μου. Αυτή η νέα συνθήκη της ζωής μου είναι πολύ δύσκολη, η πιο δύσκολη δουλειά είναι αυτή της μαμάς».
@iamevridikivalavani Διαχωρίζουμε τα «baby blues» από την επιλόχεια κατάθλιψη Στέλνω πολλή δύναμη και αγάπη σε όλες τις γυναίκες που έχουν βιώσει ή βιώνουν επιλόχεια κατάθλιψη #babyblues #postpartumdepresssion #fypシ #foryou #storytime ♬ πρωτότυπος ήχος – evridiki_valavani
Ανάλυση: Γιατί η Διάκριση είναι Κρίσιμη
Η σύγχυση μεταξύ “baby blues” και επιλόχειας κατάθλιψης δεν είναι ασυνήθιστη, αλλά η διάκρισή τους είναι ζωτικής σημασίας για την έγκαιρη και αποτελεσματική αντιμετώπιση. Τα “baby blues”, αν και δυσάρεστα, αντιμετωπίζονται συνήθως με επαρκή ξεκούραση, στήριξη από το περιβάλλον και χρόνο. Από την άλλη πλευρά, η επιλόχειος κατάθλιψη μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές συνέπειες για τη μητέρα και το βρέφος, επηρεάζοντας τον δεσμό τους και την ανάπτυξη του παιδιού, αν δεν διαγνωστεί και αντιμετωπιστεί σωστά.
Σύμφωνα με διεθνείς οργανισμούς υγείας, όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, ένα σημαντικό ποσοστό γυναικών βιώνει κάποια μορφή ψυχικής διαταραχής μετά τον τοκετό, με την επιλόχειο κατάθλιψη να είναι η πιο συχνή. Η ανοιχτή συζήτηση για αυτά τα θέματα, όπως αυτή που ξεκίνησε η Ευρυδίκη Βαλαβάνη, συμβάλλει στην αποστιγματοποίηση και ενθαρρύνει τις γυναίκες να αναζητήσουν βοήθεια χωρίς φόβο ή ντροπή.
Η Ευρύτερη Σημασία: Υποστήριξη και Ενημέρωση
Η περίπτωση της κας Βαλαβάνη αναδεικνύει την ανάγκη για:
- Επαρκή ενημέρωση: Τόσο των νέων γονέων όσο και του ευρύτερου κοινού, ώστε να γνωρίζουν τα συμπτώματα και τις διαφορές μεταξύ των καταστάσεων.
- Κοινωνική στήριξη: Οι νέες μητέρες χρειάζονται ένα ισχυρό δίκτυο υποστήριξης, τόσο από την οικογένεια και τους φίλους όσο και από επαγγελματίες υγείας.
- Πρόσβαση σε υπηρεσίες ψυχικής υγείας: Η έγκαιρη πρόσβαση σε ψυχολόγους, ψυχίατρους ή ειδικούς συμβούλους είναι κρίσιμη για την ανάρρωση.
Η αντιμετώπιση της μητρότητας ως μια ολοκληρωμένη εμπειρία, που περιλαμβάνει τόσο τις χαρές όσο και τις δυσκολίες, είναι απαραίτητη. Η δημόσια ομολογία προσωπικοτήτων φωτίζει αυτές τις αθέατες πτυχές και συμβάλλει στη διαμόρφωση ενός περιβάλλοντος όπου οι γυναίκες αισθάνονται ασφαλείς να μιλήσουν για τις προκλήσεις της μητρότητας.