Η τηλεοπτική απουσία μπορεί να μοιάζει με περιθώριο, ωστόσο για τη Ντόρα Μακρυγιάννη αποτέλεσε μια περίοδο ενδοσκόπησης, αυθεντικής αλλαγής και αντιμετώπισης προσωπικών προκλήσεων, όπως αποκαλύπτει σε μια ειλικρινή συνέντευξη. Στην εκπομπή «Τύπος Tv» και τη δημοσιογράφο Κατερίνα Θεοδωροπούλου, η γνωστή ηθοποιός ανοίγει την καρδιά της, μιλώντας για τη νέα της αρχή στην ΕΡΤ1 με τη σειρά «Καλά θα πάει κι αυτό» και την καθοριστική της προσφυγή στην ψυχανάλυση.
Η Παύση από την Τηλεόραση: Μια Περίοδος Ενδοσκόπησης και Προσαρμογής
Η Ντόρα Μακρυγιάννη, μία από τις πλέον αναγνωρίσιμες φυσιογνωμίες της ελληνικής τηλεόρασης, βρέθηκε, όπως η ίδια αναφέρει, αντιμέτωπη με μια απροσδόκητη παύση από την οθόνη. Ενώ για πολλούς επαγγελματίες του χώρου, η απουσία από τα πλατό μπορεί να μεταφραστεί σε επαγγελματική αβεβαιότητα, για την ηθοποιό λειτούργησε ως καταλύτης για μια βαθύτερη, προσωπική αναζήτηση.
«Υπήρχαν πολλά ups and downs», εξηγεί η Μακρυγιάννη, περιγράφοντας την ψυχολογική διακύμανση που βίωσε. Από τη χαλάρωση και την έλλειψη προγράμματος, οδηγήθηκε σε υπαρξιακά ερωτήματα σχετικά με την καθημερινότητά της. «Όταν δουλεύεις τόσο πολύ, όπως δούλευα εγώ, δεν έχεις χόμπι, δεν έχεις ασχολίες. Και ξαφνικά, όταν δεν έχεις τη δουλειά, λες “τώρα τι έγινε;”». Αυτή η φράση υποδηλώνει την εξάρτηση της ταυτότητας του ατόμου από τον επαγγελματικό του ρόλο, ένα κοινό φαινόμενο σε επαγγέλματα έντονης δημόσιας έκθεσης και υψηλών απαιτήσεων. Η προσαρμογή σε μία νέα πραγματικότητα χωρίς τις συνήθεις δομές της εργασίας, απεδείχθη, σύμφωνα με τα λεγόμενά της, εξαιρετικά δύσκολη.
Ψυχανάλυση: Το Όπλο κατά των Κρίσεων Πανικού και του Άγχους
Ο πιο σημαντικός άξονας της προσωπικής της διαδρομής κατά την περίοδο αυτή ήταν η απόφασή της να ξεκινήσει ψυχανάλυση. Όπως η ίδια αποκαλύπτει, αυτή η επιλογή ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με την αντιμετώπιση κρίσεων πανικού και διαταραχών άγχους, φαινόμενα που, όπως τονίζει, “έκαναν μπαμ” λόγω της υπερβολικής πίεσης που βίωσε επί χρόνια στον επαγγελματικό της βίο. Η συνειδητοποίηση της ανάγκης για ψυχολογική υποστήριξη αποτελεί ένα σημαντικό βήμα, καθώς συμβάλλει στην αποστιγματοποίηση της ψυχικής υγείας στην ελληνική κοινωνία.
Η ηθοποιός επισημαίνει ότι είχε την «πολυτέλεια του χρόνου» να διαχειριστεί τις εν λόγω κρίσεις, χωρίς τον πρόσθετο στρες των γυρισμάτων. Αυτό το στοιχείο είναι καθοριστικό, καθώς η διαχείριση του άγχους και των κρίσεων πανικού απαιτεί συνήθως ένα περιβάλλον ηρεμίας και υποστήριξης. Η αναφορά της σε ένα «σοκαριστικό αριθμό» ανθρώπων που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα, υπογραμμίζει την ευρεία διάδοση των α αγχωδών διαταραχών στη σύγχρονη κοινωνία, ένα ζήτημα που απασχολεί ολοένα και περισσότερο την επιστημονική κοινότητα και το δημόσιο διάλογο.
«Είναι δύσκολο πλέον να βρεις την ηρεμία της προσωπικής ζωής», δηλώνει η Μακρυγιάννη, συνδέοντας άμεσα την απουσία αυτής της ηρεμίας με την έξαρση των ψυχικών δυσκολιών. Μέσα από την ψυχανάλυση, αναζήτησε:
- Τις προσωπικές της ισορροπίες.
- Τα σημεία όπου «έκλεινε τα μάτια» σε καταστάσεις.
- Την ικανότητα να βάζει όρια στις σχέσεις και την επαγγελματική της ζωή.
«Οι κρίσεις πανικού, τελικά, μου άνοιξαν τα μάτια για πάρα πολλά πράγματα», καταλήγει η ηθοποιός, υπογραμμίζοντας τη μεταμορφωτική δύναμη των προσωπικών δυσκολιών, όταν αυτές αντιμετωπίζονται με την κατάλληλη υποστήριξη. Η εμπειρία της Μακρυγιάννη αναδεικνύει την ανθεκτικότητα ψυχής και την ικανότητα του ατόμου να μετατρέπει τις προκλήσεις σε ευκαιρίες για αυτογνωσία και εξέλιξη.
Πηγή εικόνας: NDP