Ο καταξιωμένος ηθοποιός Δημήτρης Γιώτης αποκαλύπτει, σε πρόσφατη συνέντευξή του, τις σκοτεινές πτυχές του θεατρικού χώρου, φέρνοντας στο φως περιστατικά σοβαρών κακοποιητικών συμπεριφορών και κατάχρησης εξουσίας.
Οι Σκιές του Θεάτρου: Μαρτυρίες Κακοποίησης και Χειραγώγησης
Σε μια εποχή που το κίνημα #MeToo έχει αναδείξει με πρωτοφανή ένταση τις παθογένειες και τις κακοποιητικές συμπεριφορές στον καλλιτεχνικό χώρο, ο ηθοποιός Δημήτρης Γιώτης προσφέρει τη δική του μαρτυρία, φωτίζοντας ακόμη περισσότερο τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι επαγγελματίες του θεάτρου. Μιλώντας στο περιοδικό «Λοιπόν» και τον δημοσιογράφο Ανδρέα Θεοδώρου, ο Γιώτης δεν δίστασε να αναφερθεί σε περιστατικά που σημάδεψαν την πορεία του, φανερώνοντας την «τοξική πλευρά» του επαγγέλματος.
Κατάχρηση Εξουσίας και Ψυχολογική Βία: Η «Συνταγή» της Τοξικότητας
Ο Δημήτρης Γιώτης περιγράφει ένα ευρύ φάσμα αρνητικών εμπειριών, που εκτείνονται πέρα από απλές διαφωνίες ή κακές συνεργασίες. Αναφέρεται σε φαινόμενα κατάχρησης εξουσίας, πισώπλατων μαχαιρωμάτων, αλλά και σε ευθείες απειλές που στόχευαν στην επιβολή της θέλησης κάποιων πριν από κρίσιμες στιγμές, όπως μια πρεμιέρα. «Αν δεν ραφτώ θα χρειαστεί να αποχωρήσω», ήταν, σύμφωνα με τον ίδιο, μια χαρακτηριστική φράση που άκουσε, υποδηλώνοντας την προσπάθεια εκβιασμού και χειραγώγησης.
Η εξιστόρησή του αναδεικνύει μια επαναλαμβανόμενη δυναμική, όπου η προσφορά και η αφοσίωση του καλλιτέχνη δεν ήταν ποτέ αρκετές. «Το θέμα των ορίων να μη σταματάει ποτέ», τονίζει, περιγράφοντας την ανελέητη απαίτηση για ολοένα και περισσότερα, οδηγώντας σε έναν φαύλο κύκλο εκμετάλλευσης. Αυτή η δυναμική, όπως εξηγεί, είναι χαρακτηριστική του τοξικού ατόμου, το οποίο σπεύδει να χρεώσει στον άλλον κάθε αρνητική έκβαση, όταν δεν ικανοποιούνται οι δικές του προσωπικές επιθυμίες και συμφέροντα.
Πέρα από την Αισθητική: Περιστατικά «γυμνών» Απαιτήσεων και Προσωπικών Ορέξεων
Πιο συγκεκριμένα, ο ηθοποιός προχώρησε σε αποκαλύψεις για περιστατικά που άπτονται της σωματικής ακεραιότητας και της σεξουαλικής παρενόχλησης, θυμίζοντας έντονα τις υποθέσεις που συγκλόνισαν το πανελλήνιο μέσω του #MeToo. Ο Γιώτης αφηγείται δύο χαρακτηριστικές περιπτώσεις:
- Την εμπειρία με σκηνοθέτη που «με νεύρα» και «βρισιές» δημιούργησε ένα τοξικό περιβάλλον, με αποτέλεσμα την πλήρη απώλεια της φωνής του ηθοποιού για τρεις μήνες. Η άρνηση του σκηνοθέτη να τον αφήσει να αποχωρήσει από την παράσταση, παρά την ξεκάθαρη επιθυμία του Γιώτη, φανερώνει την απουσία σεβασμού προς την ψυχική και σωματική υγεία των συνεργατών.
- Την περίπτωση σκηνοθέτη που ζήτησε από τον ίδιο να εμφανιστεί γυμνός σε ρόλο, ενώ αυτό δεν προβλεπόταν από το κείμενο του συγγραφέα. Ο Γιώτης, ο οποίος είχε αρχικά προτείνει τη συνεργασία, διέκοψε άμεσα, αντιλαμβανόμενος ότι επρόκειτο για «προσωπικές ορέξεις» του σκηνοθέτη. Η παραδοχή του ηθοποιού ότι ο εν λόγω σκηνοθέτης είχε την ίδια απαίτηση και σε δύο άλλα έργα που σκηνοθετούσε ταυτόχρονα, υποδηλώνει μια επαναλαμβανόμενη και πιθανώς συστηματική συμπεριφορά.
Το Τίμημα της Ακεραιότητας: «Δεν Έπαιξα το Παιχνίδι τους»
Η κορυφαία στιγμή της συνέντευξης έρχεται με την αποκάλυψη μιας πρότασης σεξουαλικής ανταλλαγής: «Άλλος μου ‘χε προτείνει να πάω με τον κολλητό του για να με έχει στον θίασο και στις τηλεοπτικές του παραγωγές». Αυτή η δήλωση αποτελεί ένα ισχυρό κατηγορητήριο για το πώς ορισμένοι εκμεταλλεύονται την εξουσία και τη θέση τους για να ικανοποιήσουν προσωπικές επιθυμίες, θέτοντας σε κίνδυνο την αξιοπρέπεια και την επαγγελματική πορεία των νέων καλλιτεχνών.
Ο Δημήτρης Γιώτης δηλώνει με περηφάνια: «Δυστυχώς γι’ αυτούς δεν έπαιξα το παιχνίδι τους κι ό,τι έχω κάνει, το ‘χω κάνει με πολλή δουλειά και με τις δικές μου δυνάμεις ακόμα κι αν δεν μπαίνω σε κλίκες και παρέες που λύνουν και δένουν. Το πλήρωσα το τίμημα ακριβά!» Η δήλωση αυτή υπογραμμίζει το τίμημα που πληρώνουν οι καλλιτέχνες που αρνούνται να υποκύψουν σε τέτοιες πιέσεις, συχνά μένοντας εκτός «κλικών» και δικτύων που ελέγχουν τις ευκαιρίες στον χώρο. Η μαρτυρία του Δημήτρη Γιώτη προσθέτει ένα ακόμη σημαντικό κομμάτι στο παζλ των κακοποιητικών συμπεριφορών στον καλλιτεχνικό χώρο, ενισχύοντας την ανάγκη για διαφάνεια, λογοδοσία και προστασία των θυμάτων.
Πηγή εικόνας: NDP