Συμπληρώνονται δέκα χρόνια από τον θάνατο του αναγνωρισμένου διευθυντή φωτογραφίας Τάσου Ζαφειρόπουλου, ενός καλλιτέχνη που άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στον ελληνικό κινηματογράφο και την τηλεόραση. Η ηθοποιός Μαρίνα Καλογήρου, πρώην σύντροφος και μητέρα του γιου τους, απέτισε φόρο τιμής με μια συγκινητική ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, φέρνοντας ξανά στο φως τη σύντομη, αλλά έντονη ζωή του.
Η κληρονομιά ενός οραματιστή διευθυντή φωτογραφίας
Ο Τάσος Ζαφειρόπουλος δεν ήταν απλώς ένας διευθυντής φωτογραφίας· ήταν ένας οραματιστής πίσω από τον φακό, ένας «μάγος» του φωτός που συνέβαλε καθοριστικά στην αισθητική πολλών επιτυχημένων παραγωγών. Η συνεργασία του με κορυφαίους σκηνοθέτες και η ικανότητά του να “μεταφράζει” το σενάριο σε εικόνες τον καθιέρωσαν ως έναν από τους πλέον περιζήτητους επαγγελματίες του χώρου. Ο πρόωρος θάνατός του, το 2015 σε ηλικία μόλις 53 ετών, άφησε ένα δυσαναπλήρωτο κενό στην ελληνική οπτικοακουστική παραγωγή. Η απώλειά του θύμισε την ευθραυστότητα της ανθρώπινης ύπαρξης και την αξία της καλλιτεχνικής συνεισφοράς.
Μαρίνα Καλογήρου: Μια προσωπική μαρτυρία
Η Μαρίνα Καλογήρου, μία από τις πλέον ταλαντούχες ηθοποιούς της γενιάς της, συνάντησε τον Τάσο Ζαφειρόπουλο το 2009 στα γυρίσματα της τηλεοπτικής σειράς του Alpha «Τελευταία Παράσταση». Η σειρά, βασισμένη στη ζωή της Έλλης Λαμπέτη, υπήρξε ένα σημείο καμπής όχι μόνο στην επαγγελματική, αλλά και στην προσωπική τους ζωή. Η σχέση τους επισφραγίστηκε με τη γέννηση του γιου τους, Λοΐζου, δύο χρόνια αργότερα. Παρόλο που το ζευγάρι χώρισε λίγα χρόνια μετά, η μνήμη και η αγάπη για τον Ζαφειρόπουλο παραμένουν ζωντανές στην οικογένειά τους.
Δέκα χρόνια μετά: Ένα μήνυμα αγάπης και μνήμης
Με αφορμή τη συμπλήρωση δέκα ετών από το θάνατό του, η Μαρίνα Καλογήρου επέλεξε να τιμήσει τον Τάσο Ζαφειρόπουλο με μια ανάρτηση που αναδεικνύει τόσο την απώλεια όσο και την ελπίδα. Η ανάρτηση στο Instagram περιλάμβανε μια φωτογραφία της θάλασσας και μία ακόμα με τον ίδιο τον Ζαφειρόπουλο και τον γιο τους, Λοΐζο. Το μήνυμα που συνόδευε τις εικόνες ήταν βαθιά συγκινητικό:
«Εκείνο το πρωινό η θάλασσα ήταν έτσι. Ένα εκτυφλωτικά λαμπερό πρωινό. Και ο Λο, που ήταν τότε 6,5 χρονών, είπε “δηλαδή μαμά, τώρα που ο μπαμπάς είναι παντού, εγώ όταν παίζω με τα κύματα παίζω μαζί του”. Σήμερα κλείνουν 10 χρόνια από τότε που ο Τάσος ταξίδεψε στο Φως».
Αυτή η φράση του μικρού Λοΐζου, υποδηλώνοντας την πανταχού παρουσία του πατέρα του στη φύση και ιδιαίτερα στη θάλασσα, προσφέρει μια παρηγορητική ερμηνεία της απώλειας και αναδεικνύει την ικανότητα των παιδιών να βρίσκουν νόημα και παρηγοριά μέσα από την αγάπη.
Η διαρκής επίδραση και η μνήμη
Η αναφορά από τη Μαρίνα Καλογήρου όχι μόνο διατηρεί ζωντανή τη μνήμη του Τάσου Ζαφειρόπουλου, αλλά υπενθυμίζει και το πόσο σημαντικό είναι να αναγνωρίζουμε την αξία των ανθρώπων που μας επηρέασαν, είτε μέσα από το έργο τους είτε μέσα από την προσωπική τους παρουσία. Η φράση του Λοΐζου ενσαρκώνει την ιδέα ότι η αγάπη και η ανάμνηση υπερβαίνουν τον θάνατο, μεταμορφώνοντας την απώλεια σε μια διαρκή πηγή έμπνευσης και παρουσίας στην καθημερινότητα. Ο Τάσος Ζαφειρόπουλος, μέσα από την τέχνη του και την αγάπη της οικογένειάς του, συνεχίζει να “ταξιδεύει στο Φως”, αφήνοντας πίσω του όχι μόνο ένα πλούσιο καλλιτεχνικό έργο, αλλά και μια βαθιά ανθρώπινη ιστορία μνήμης και αγάπης.