Ο καταξιωμένος ηθοποιός Γιώργος Σουξές, γνωστός για τις ερμηνείες του που χαρίζουν βάθος και αυθεντικότητα στους ρόλους του, μοιράστηκε πρόσφατα σκέψεις για την επιτυχημένη του πορεία στην τηλεόραση, με αφορμή την εμβληματική σειρά «Άγριες Μέλισσες», αλλά και τις ανεκπλήρωτες επιθυμίες του στο θέατρο, εκφράζοντας προβληματισμούς για την καλλιτεχνική ποιότητα παραστάσεων σε θεσμούς όπως η Επίδαυρος.
Η επιτυχία στις «Άγριες Μέλισσες» και η δημιουργική ελευθερία
Ο Γιώργος Σουξές, μία από τις εμβληματικές φυσιογνωμίες της ελληνικής τηλεόρασης και του θεάτρου, αναφέρθηκε στην περίοδο των «Άγριων Μελισσών», μία σειρά που καθήλωσε το κοινό και αποτέλεσε σημείο αναφοράς για την ελληνική μυθοπλασία. Όπως εξήγησε, η συμμετοχή του στη σειρά τού προσέφερε πολλά, τόσο σε καλλιτεχνικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο. «Οι Άγριες Μέλισσες μου έδωσαν πάρα πολλά», δήλωσε χαρακτηριστικά, υπογραμμίζοντας τη σημασία της σειράς στην πορεία του.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η αποκάλυψή του για τον τρόπο με τον οποίο προσέγγιζε τον ρόλο του. Ο κ. Σουξές παραδέχτηκε ότι προσέθετε συχνά δικές του ατάκες στο σενάριο, μια πρακτική που αρχικά εφάρμοζε αυθαίρετα. Ωστόσο, η προσέγγιση αυτή δεν έγινε με τρόπο που να υπονομεύει το έργο των σεναριογράφων. Αντιθέτως, ο ίδιος φρόντισε να επικοινωνήσει με την ομάδα των δημιουργών, αναζητώντας την έγκρισή τους. «Στην αρχή το έκανα αυθαίρετα, αλλά στη συνέχεια συνεννοήθηκα με τους σεναριογράφους. Τους ρώτησα αν τους ενοχλεί και μου είπαν όχι, γιατί “αυτό που κάνεις, το κάνεις με πολύ σωστό τρόπο και δεν φεύγεις από το σενάριο” και αυτό εμένα μου έδωσε μεγάλη χαρά», ανέφερε. Αυτή η δήλωση αναδεικνύει όχι μόνο την ευελιξία και την κατανόηση από την πλευρά των σεναριογράφων (Μελίνα Τσαμπάνη και Πέτρος Καλκόβαλης), αλλά και τον επαγγελματισμό του ίδιου του ηθοποιού, ο οποίος διαχειρίστηκε με σεβασμό τη δημιουργική ελευθερία που του δόθηκε, ενισχύοντας την αυθεντικότητα του χαρακτήρα του εντός των σεναριακών πλαισίων. Πρόκειται για μία πρακτική που, όταν εφαρμόζεται σωστά, μπορεί να προσδώσει μοναδικότητα και βάθος σε έναν ρόλο, δημιουργώντας μια πιο πιστευτή και πολυδιάστατη ερμηνεία.
Το «μαράζι» της Επιδαύρου και οι προβληματισμοί για την ποιότητα
Πέρα από την τηλεοπτική του πορεία, ο Γιώργος Σουξές εξέφρασε και ένα «μαράζι» που αφορά το θέατρο και συγκεκριμένα την Επίδαυρο. «Δεν έχω πάει ποτέ στην Επίδαυρο ως ηθοποιός. Άλλο μαράζι αυτό! Σιγά το μαράζι, βέβαια!», δήλωσε, προσθέτοντας μια νότα αυτοσαρκασμού στην ανεκπλήρωτη αυτή επιθυμία του.
Ωστόσο, η αρχική αυτή στεναχώρια μετετράπη γρήγορα σε ένα σοβαρότερο προβληματισμό για την ποιότητα των παραστάσεων που ανεβαίνουν πλέον στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου. Ο κ. Σουξές εξέφρασε την ανησυχία του για την υποβάθμιση του επιπέδου των παραγωγών, λέγοντας: «Δεν είναι μαράζι που δεν έχω παίξει στην Επίδαυρο, γιατί δυστυχώς με τόσα που πάνε πια, λες δεν πειράζει. Έχει χάσει την αξία του και δεν ξέρω γιατί». Η δήλωση αυτή αντικατοπτρίζει μια ευρύτερη συζήτηση στον καλλιτεχνικό κόσμο σχετικά με:
- Την επιλογή των παραστάσεων: Ποια κριτήρια ακολουθούνται για την επιλογή των έργων και των συντελεστών που θα παρουσιαστούν σε έναν τόσο ιερό χώρο;
- Την καλλιτεχνική διαχείριση: Υπάρχουν θεσμικοί μηχανισμοί που διασφαλίζουν την υψηλή ποιότητα και την καλλιτεχνική αρτιότητα;
- Την προστασία του θεσμού: Πώς διασφαλίζεται ότι ο χαρακτήρας της Επιδαύρου ως κοιτίδας της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας και δράματος παραμένει αναλλοίωτος απέναντι σε εμπορικές ή άλλες πιέσεις;
Ο ηθοποιός έθεσε ρητορικά ερωτήματα που απασχολούν πολλούς επαγγελματίες του χώρου και κριτικούς: «Δεν έχουμε αστυνομία θεάτρου; Δεν έχουμε πραγματικά σημαντικούς ανθρώπους στις θέσεις που θα έπρεπε να είναι και να επιλέγουν αυτά που θα έπρεπε να πάνε; Δεν ξέρω ακριβώς». Οι δηλώσεις του κ. Σουξέ αναδεικνύουν την ανάγκη για αυστηρότερα κριτήρια επιλογής και ενίσχυση του ρόλου των αρμόδιων φορέων, όπως το Εθνικό Θέατρο ή το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, ώστε να διασφαλιστεί η καλλιτεχνική ακεραιότητα και το υψηλό επίπεδο των παραστάσεων που φιλοξενούνται σε έναν χώρο με τη βαριά ιστορία και την παγκόσμια αναγνώριση της Επιδαύρου.
Οι απόψεις του Γιώργου Σουξέ, ενός ηθοποιού με μακρά και επιτυχημένη πορεία, προσφέρουν μια ενδιαφέρουσα οπτική γωνία τόσο για τις προκλήσεις της σύγχρονης τηλεοπτικής παραγωγής όσο και για τους προβληματισμούς που αφορούν τη διατήρηση της καλλιτεχνικής ποιότητας σε ιστορικούς θεατρικούς θεσμού της χώρας.