Ο Δημήτρης Σταρόβας, ένας καλλιτέχνης που έχει σημαδέψει την ελληνική μουσική και ψυχαγωγία, ανοίγει την καρδιά του μιλώντας για την επιστροφή του στο θέατρο και την απαιτητική του πορεία ανάρρωσης, 15 μήνες μετά το εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη.
Η Αναγέννηση του Σταρόβα: Από την Απελπισία στην Ελπίδα
Σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη στην εκπομπή της Κατερίνας Καραβάτου, ο Δημήτρης Σταρόβας μοιράστηκε τις σκέψεις του για την τρέχουσα φάση της ζωής του, αναδεικνύοντας μια φιλοσοφία βασισμένη στην αισιοδοξία. “Δεν μετανιώνω για τίποτα, δεν έχω κάνει κανένα κακό σε ανθρώπους, ίσα ίσα”, δήλωσε χαρακτηριστικά, υπογραμμίζοντας την προσπάθειά του να αντλεί θετικά στοιχεία ακόμα και από τις πιο δύσκολες καταστάσεις. Μια στάση ζωής που, όπως αποκάλυψε, υιοθέτησε συνειδητά μετά τα 25-30 του χρόνια.
Η επιστροφή του στην θεατρική σκηνή αποτέλεσε μια σημαντική πρόκληση. “Στο θέατρο, στην πρώτη πρόβα είπα στον Ρήγα “βρες κάποιον άλλον” απελπίστηκα”, εξομολογήθηκε, περιγράφοντας τις αρχικές του δυσκολίες. Ωστόσο, η επιμονή και η συνεργασία οδήγησαν στην εξεύρεση μιας λύσης, προσαρμόζοντας τον ρόλο στις νέες του δυνατότητες. Αυτή η διαδικασία, παρά την αρχική απογοήτευση, τον ωφέλησε σημαντικά. Ο ίδιος παραδέχεται ότι η απόδοσή του δεν ήταν αυτή που επιθυμούσε αρχικά, αλλά η παράσταση του προσέφερε έναν απαραίτητο χρόνο προσαρμογής και ανάρρωσης, θυμίζοντάς του παλαιότερες εποχές με εκτεταμένες διακοπές.
Εκείνος κι Εκείνος» σάρωσαν & πόζαραν στον φακό του gossip-tv
Η Επίπονη Πορεία της Ανάρρωσης: Ένα 70% που Ζητάει Περισσότερο
Αναφορικά με την ανάρρωσή του από το εγκεφαλικό, ο Δημήτρης Σταρόβας περιέγραψε μια απαιτητική διαδρομή. “Είχα μπει σε μια παγίδα να το πω έτσι, γιατί από το μηδέν, γιατί στην αρχή δεν μπορούσα να πω ούτε λέξη”, τόνισε. Η αρχική προσδοκία για πλήρη ανάκτηση των ικανοτήτων μέσα σε έξι μήνες διαψεύστηκε, καθώς η πρόοδος γίνεται όλο και πιο αργή όσο πλησιάζει κανείς την πλήρη αποκατάσταση. “Τώρα που είμαι στο 70% για να φτάσω στο 75% θέλει πολύ δουλειά”, εξηγεί, αναδεικνύοντας την υπομονή και την επιμονή που απαιτείται σε αυτές τις περιπτώσεις.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η αντίδραση του κοινού και των συναδέλφων του. “Έχω την εντύπωση αν βγω στην σκηνή και πω “γεια σας, σας έχω γραμμένους στα παλιά μου τα παπούτσια” θα με χειροκροτήσουν, μου δικαιολογούν τα πάντα”, ανέφερε με χιούμορ, αναγνωρίζοντας την κατανόηση και την υποστήριξη που λαμβάνει. Αρχικά, φοβόταν τη συμπόνια, αλλά διαπίστωσε ότι τόσο στις θεατρικές παραστάσεις όσο και στις συναυλίες με τους Άγαμους Θύτες, το κοινό ένιωθε τελικά λύτρωση, καθώς ο ίδιος διακωμωδούσε την κατάστασή του. Αυτό το στοιχείο δείχνει την ικανότητά του να μετατρέπει την προσωπική δυσκολία σε δύναμη και έμπνευση για τους άλλους.
Η ιστορία του Σταρόβα έχει ευρύτερη απήχηση, καθώς πολλοί άνθρωποι τον προσεγγίζουν στον δρόμο, δηλώνοντας ότι επηρεάστηκαν από την εμπειρία του. “Μου λένε ότι έκοψαν το τσιγάρο και πήγαν και έκαναν εξετάσεις”, πρόσθεσε, υπογραμμίζοντας τον αντίκτυπο της προσωπικής του ιστορίας στην ευαισθητοποίηση του κοινού για την υγεία. Παρά τις δυσκολίες, ο ίδιος αισθάνεται “σωματικά σαν 30 χρονών”, μια δήλωση που αποκαλύπτει την εσωτερική του δύναμη και τη θέλησή του για ζωή.
“Εκείνος και Εκείνος”: Μια Παράσταση με Διαχρονικά Μηνύματα
Ο Δημήτρης Σταρόβας αναφέρθηκε επίσης στην παράσταση “Εκείνος και Εκείνος”, η οποία βασίζεται στην περίφημη τηλεοπτική σειρά του Κώστα Μουρσελά. Η διασκευή για το σήμερα υπογράφεται από τον Αλέξανδρο Ρήγα, ενώ τη σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο στενός του φίλος, Γιώργος Κωνσταντίνου. “Εγώ με την Σοφία σαρπωτάρουμε σε διάφορες στιγμές της ζωής του Εκείνος και εκείνος σε διάφορες φάσεις της ζωής τους”, περιέγραψε, αναφερόμενος στην συμπρωταγωνίστριά του, Σοφία Σαρπωτάρου.
Το έργο πραγματεύεται την απόφαση των δύο πρωταγωνιστών να μείνουν στον δρόμο, γεγονός που τους οδηγεί σε συνειδητοποιήσεις σχετικά με το κατεστημένο και την “πολιτική ορθότητα”. Ο Σταρόβας τόνισε τη σημασία των απλών μηνυμάτων της παράστασης, τα οποία, όπως είπε, “έχουμε ξεχάσει μέσα στον πανικό που ζούμε”. Η επιλογή αυτής της παράστασης σηματοδοτεί όχι μόνο την επιστροφή του Σταρόβα, αλλά και την επιθυμία του να προσφέρει στο κοινό μια πνευματική τροφή που θυμίζει αξίες και αρχές που τείνουν να χαθούν στη σύγχρονη εποχή.