Μια συνέντευξη-ποταμός του Πάρη Σκαρτσολιά στην εφημερίδα OnTime Σαββατοκύριακο φέρνει στο φως τις αθέατες πτυχές της ζωής και της καριέρας του, αποκαλύπτοντας τον καθοριστικό ρόλο της απώλειας του πατέρα του στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του και της καλλιτεχνικής του πορείας.
Η χαραγμένη απώλεια: Ο θάνατος που άλλαξε τον Πάρη Σκαρτσολιά
Ο καταξιωμένος Έλληνας ηθοποιός Πάρης Σκαρτσολιάς, σε μια σπάνια και συγκινητική εξομολόγηση, άνοιξε την καρδιά του για το βαρύ πένθος που βιώνει εδώ και τέσσερα χρόνια, από την απώλεια του πατέρα του. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε στην εφημερίδα “OnTime Σαββατοκύριακο”, η πληγή παραμένει ανοιχτή, αποτελώντας ένα διαρκές σημείο αναφοράς στην ψυχή του. Ωστόσο, ο ίδιος βρήκε καταφύγιο και λύτρωση στην τέχνη του, με το θέατρο να αναδεικνύεται σε έναν ισχυρό μηχανισμό ψυχολογικής διαχείρισης του πένθους, επιτρέποντάς του να βρει τη δύναμη να συνεχίσει.
Επαγγελματισμός στη σκηνή: Το «θέλω» της τέχνης πάνω από το προσωπικό «εγώ»
Σε μια φράση που συμπυκνώνει τη φιλοσοφία του για την υποκριτική, ο Πάρης Σκαρτσολιάς τόνισε: «Κανένας θεατής δεν ενδιαφέρεται αν κάτι σου συμβαίνει στη ζωή σου. Πρέπει να κάνεις τη δουλειά σου». Αυτή η προσήλωση στον επαγγελματισμό, η ικανότητα να παραμερίζει τον προσωπικό πόνο και να μεταμορφώνεται στη σκηνή, αποτελεί ένα δείγμα της ωριμότητας και της αφοσίωσής του στην τέχνη. Δεν είναι λίγες οι φορές που καλλιτέχνες έχουν κληθεί να αποδώσουν στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους, ακόμη και εν μέσω προσωπικών τραγωδιών, ένα φαινόμενο που υπογραμμίζει την αλληλένδετη σχέση τέχνης και ψυχικής ανθεκτικότητας.
Η σοφή κληρονομιά: Η πατρική συμβουλή που χάραξε την καλλιτεχνική πορεία
Η επιρροή του πατέρα στη ζωή του Πάρη Σκαρτσολιά δεν περιορίστηκε μόνο στις αξίες, αλλά επεκτάθηκε και στην επαγγελματική του καθοδήγηση. Σε μια κομβική στιγμή, στην αρχή της καριέρας του, όταν ο Πάρη Σκαρτσολιάς δεν είχε ακόμη ολοκληρώσει τις σπουδές του σε δραματική σχολή, ο πατέρας του τού έθεσε ένα ερώτημα ορόσημο: «Θέλεις να είσαι ηθοποιός για τα επόμενα 5 ή για τα επόμενα 50 χρόνια;» Αυτή η ερώτηση, που αντικατοπτρίζει μια μακρόπνοη σκέψη και προοπτική, οδήγησε τον Πάρη στην απόφαση να εισαχθεί στη δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης «Κάρολος Κουν» το 2016. Μια επιλογή που, όπως ο ίδιος τονίζει, υπήρξε «η καλύτερη της ζωής του», αναδεικνύοντας τη σημασία της συστηματικής εκπαίδευσης στην εξέλιξη ενός καλλιτέχνη.
Αξίες ζωής: Το αλτρουιστικό πνεύμα του πατέρα
Πέρα από την επαγγελματική καθοδήγηση, ο πατέρας του Πάρη Σκαρτσολιά του μετέδωσε ένα σύνολο από διαχρονικές αξίες που τον έχουν διαμορφώσει ως άνθρωπο. «Με έμαθε να παλεύω για τους άλλους, να μην είμαι εγωιστής, να είμαι αλτρουιστής», εξομολογείται ο ηθοποιός, περιγράφοντας τον πατέρα του ως «έναν υπέροχο άνθρωπο με υψηλά ιδανικά». Αυτή η αλτρουιστική προσέγγιση στη ζωή αποτελεί ένα σπάνιο και πολύτιμο δίδαγμα, το οποίο συνεχίζει να τον καθοδηγεί στις προσωπικές του σχέσεις και στην επαγγελματική του στάση.
Η σημασία της ψυχολογικής υποστήριξης μετά την απώλεια
Ο Πάρης Σκαρτσολιάς δεν δίστασε να αναφερθεί και στη διαχείριση του πένθους σε ψυχολογικό επίπεδο. Αν και δεν απευθύνθηκε άμεσα σε ψυχολόγο μετά τον θάνατο του πατέρα του, αναγνώρισε τη θετική επίδραση προηγούμενων συνεδριών στην ψυχική του ισορροπία. Η δήλωσή του ότι σκέφτεται να επιστρέψει στην ψυχολογική υποστήριξη υπογραμμίζει τη σημασία της φροντίδας της ψυχικής υγείας και την αναγνώριση ότι το πένθος είναι μια διαδικασία που απαιτεί υπομονή και, συχνά, επαγγελματική βοήθεια. Η ανοικτή συζήτηση για την ψυχοθεραπεία συμβάλλει στην αποστιγματοποίηση του θέματος και ενθαρρύνει περισσότερους ανθρώπους να αναζητήσουν βοήθεια όταν τη χρειάζονται.