O Χρήστος Μενιδιάτης, με ενάργεια και διεισδυτικότητα, τοποθετήθηκε για την περίπλοκη κατάσταση με την ανεξάρτητη καλλιτεχνική παρουσία της Γλυκερίας στο Ισραήλ, αναδεικνύοντας την ακανθώδη σχέση μεταξύ τέχνης και γεωπολιτικής.
Η Περίπτωση της Γλυκερίας: Μια Καλλιτέχνις σε Ζώνη Έντασης
Σε μια πρόσφατη συνέντευξη στο τηλεοπτικό κανάλι Mega και ειδικότερα στην εκπομπή «Χαμογέλα και Πάλι», ο δημοφιλής λαϊκός τραγουδιστής Χρήστος Μενιδιάτης προσέγγισε με ιδιαίτερη ευαισθησία και σαφήνεια το ζήτημα της Γλυκερίας. Η καταξιωμένη ερμηνεύτρια βρέθηκε εγκλωβισμένη στο Ισραήλ, μια χώρα που συνεχώς βρίσκεται στο επίκεντρο σοβαρών γεωπολιτικών αναταραχών, λόγω των τρεχουσών εξελίξεων στην περιοχή, οι οποίες έφεραν στο προσκήνιο έντονες συζητήσεις περί της παρουσίας της εκεί.
Ο κ. Μενιδιάτης, με την εμπειρία και την αυθεντικότητα που τον διακρίνει, επέμεινε στην θεμελιώδη αρχή του διαχωρισμού της μουσικής από την πολιτική. Τόνισε εμφατικά την αδικία που υφίστανται καλλιτέχνες του διαμετρήματος της Γλυκερίας, οι οποίοι, παρά την προσφορά τους στην τέχνη, γίνονται στόχοι άδικων σχολίων και επικρίσεων. Αυτό συμβαίνει αποκλειστικά εξαιτίας της παρουσίας τους σε περιοχές υψηλής πολιτικής έντασης, αγνοώντας παντελώς τον καλλιτεχνικό και πολιτιστικό τους ρόλο. Ουσιαστικά, ο Μενιδιάτης έθεσε το ερώτημα κατά πόσο η καλλιτεχνική δημιουργία οφείλει να υποτάσσεται στις εκάστοτε γεωπολιτικές συγκυρίες ή αν διατηρεί την αυτονομία και την οικουμενική της αξία.
Μουσική και Πολιτική: Η Διαχρονική Σύγκρουση Δύο Κόσμων
«Με ποια λογική μπερδεύουμε τη μουσική με την πολιτική; Για μένα είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Χρήστος Μενιδιάτης. Αυτή η φράση συμπυκνώνει τη θέση του απέναντι στην αρνητική κριτική που δέχτηκε η Γλυκερία, ειδικά μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Ο καλλιτέχνης επεσήμανε ότι:
- Η Γλυκερία δεν επισκέφθηκε το Ισραήλ με σκοπό την υποστήριξη στρατιωτικών ή πολιτικών θεμάτων.
- Η παρουσία της εκεί οφείλεται στην βαθιά αποδοχή και την αγάπη που έχει λάβει από την ισραηλινή κοινωνία, όπου έχει πραγματοποιήσει πολυάριθμες επιτυχημένες εμφανίσεις στο παρελθόν.
Ουσιαστικά, η Γλυκερία λειτούργησε ως πολιτιστική πρέσβειρα, γεφυρώνοντας λαούς και πολιτισμούς μέσω της παγκόσμιας γλώσσας της μουσικής, ανεξάρτητα από τις πολιτικές διαμάχες.
Προσωπική Στάση: Ταξίδια στο Ισραήλ και Καλλιτεχνική Ελευθερία
Όταν τέθηκε το ερώτημα κατά πόσο ο ίδιος θα ταξίδευε στο Ισραήλ υπό παρόμοιες συνθήκες, η απάντηση του Μενιδιάτη ήταν άμεση και ξεκάθαρη: «Κι εγώ θα πήγαινα αν είχα κάποια πρόταση. Δεν αισθάνομαι ότι πηγαίνω κάπου όπου μαίνονται συγκρούσεις. Πάω σε έναν τόπο όπου με αποδέχονται και με αγαπούν για αυτό που είμαι».
Η δήλωση αυτή υπογραμμίζει μια σημαντική πτυχή:
- Την προσωπική του άποψη περί της καλλιτεχνικής ανεξαρτησίας και του δικαιώματος ενός δημιουργού να εκφράζεται και να δραστηριοποιείται όπου υπάρχει αποδοχή.
- Την αντίληψη ότι ο καλλιτέχνης δεν είναι πολιτικός παράγοντας, αλλά φορέας πολιτισμού και ψυχαγωγίας.
- Την πεποίθηση ότι η τέχνη μπορεί να υπερβαίνει τα εθνικά και πολιτικά σύνορα, δημιουργώντας ενότητες και κατανοήσεις.
Η προσέγγιση του Χρήστου Μενιδιάτη αναδεικνύει την επιτακτική ανάγκη να διακρίνουμε τον καλλιτεχνικό κόσμο από τις σύνθετες γεωπολιτικές συγκρούσεις. Ειδικά όταν πρόκειται για καλλιτέχνες που, όπως η Γλυκερία, έχουν καταφέρει να κερδίσουν τον σεβασμό και την αγάπη διαφορετικών κοινοτήτων, η θέση τους υπερβαίνει κάθε δίπολο και προσφέρει μια υπενθύμιση της ενωτικής δύναμης της τέχνης στην ανθρώπινη ιστορία. Η συζήτηση αυτή, που πυροδοτήθηκε από την εμπειρία της Γλυκερίας, θέτει εκ νέου στο προσκήνιο τα όρια και τις ευθύνες της καλλιτεχνικής έκφρασης σε έναν κόσμο που συνεχώς μεταβάλλεται.