Μία συγκινητική εξομολόγηση γεμάτη ελπίδα και δύναμη ψυχής.

Η σπουδαιότητα της εσωτερικής γαλήνης στις δύσκολες στιγμές

«Χαμογελώ με κέφι. Ό,τι είναι να γίνει, ας γίνει. Μέσα από αυτήν την ασθένεια κατάφερα να δω τον κόσμο με διαφορετική ματιά», λέει ο ίδιος, αναδεικνύοντας τη σημασία της ψυχικής ηρεμίας και της εμπιστοσύνης στον Θεό σε περιόδους κρίσης. Η δύναμη που περιγράφει πηγάζει από την απόλυτη γαλήνη μέσα του, όπου δεν υπάρχει χώρος για φωνές ή θυμό, παρά μόνο για αγάπη.

Η εμπειρία της μεταμόσχευσης και οι αντιδράσεις των γύρω

«Ήταν δύσκολο μέχρι να μπω στο νοσοκομείο. Παρακαλούσα να μπω για να κάνω τη μεταμόσχευση», εξομολογείται, αναδεικνύοντας το ψυχικό βάρος πριν την επέμβαση. «Μετάνιωσα που το δημοσιοποίησα τόσο αργά, καθώς δέχτηκα τόση αγάπη και υποστήριξη που σκόρπισε σε κομμάτια την ψυχή μου», προσθέτει, επισημαίνοντας τη δύναμη που χαρίζει η κοινωνική υποστήριξη στις διαδικασίες ανάρρωσης.

Η σχέση με την οικογένεια και η προστασία των παιδιών

Αναφορικά με το πώς ανακοίνωσε την κατάσταση στην οικογένεια, εκφράζει τρυφερότητα και προσοχή: «Στο παιδί μου δεν το ανακοίνωσα άμεσα. Έκανα μικρές αλλαγές στη ζωή μας, λέγοντας ότι έφευγα για δουλειά, ώστε να καταλάβει σταδιακά». Η κόρη του παραμένει ζωντανή και δυναμική στη σκιά αυτής της δυσκολίας, και παρόλο που σύντομα θα μάθει την αλήθεια, εκείνος δεν την φοβάται, καθώς ζουν στιγμές χαράς μαζί.