Ο ηθοποιός Αντώνης Κρόμπας αποκαλύπτει τις σημαντικές στιγμές της διαδρομής του στο θέατρο και τη ζωή του, προσφέροντας ένα ανοιχτό παράθυρο στις προσωπικές του εμπειρίες και αξίες.
Η πορεία του Αντώνη Κρόμπα στο θέατρο
Αντώνης Κρόμπας μιλά για την ενασχόλησή του με την υποκριτική που ξεκίνησε το 1999, τονίζοντας την επιμονή και το μεράκι που αποκαλύφθηκαν μέσα από τις δυσκολίες των πρώτων ετών. Αναφέρει πως η έννοια των δημοσίων σχέσεων είναι συχνά παρεξηγημένη, και πως το θέατρο τον βοήθησε να αναπτύξει κοινωνικές επαφές και να εκφραστεί. Η πρώτη του επαφή με την υποκριτική έγινε στην κατασκήνωση, όπου συμμετείχε σε θεατρική παράσταση, κάτι που τον ενθουσίασε και αποτέλεσε την αφετηρία για την μετέπειτα επιλογή του να σπουδάσει σε Σχολή Υποκριτικής.
Θέατρο: Μια διαρκής δημιουργική διαδικασία
Ο ίδιος θεωρεί το θέατρο ως μια συνεχής και δημιουργική διέξοδο, καθώς και μέσο αυτοκαλλιέργειας που απαιτεί συνεχές διάβασμα και προσπάθεια. Η υποστήριξη της οικογένειάς του, κυρίως των γονέων του, υπήρξε καθοριστική στην πορεία του.
Το προσωπικό του ταξίδι και οικογενειακές αξίες
Αναφορικά με τον γιο του, ο Αντώνης αναγνωρίζει πως είναι διαφορετικός από εκείνον, μοιάζοντας στη μητέρα του, και εκφράζει την επιθυμία να αποφύγει τις παρορμητικές συμπεριφορές που είχε εκείνος στην εφηβεία του, όπως οι μηχανές και οι καυγάδες στις τάξεις.
Η αλλαγή ζωής μετά τα 40
Ο ηθοποιός ανοίγεται σχετικά με μια περίοδο αμφιβολίας και έντονης ζωής που περιελάμβανε και καταχρήσεις αλκοόλ μεταξύ 19 και 30 ετών. Αναγνωρίζει πως αυτή η φάση τον κρατούσε μακριά από τη δημιουργικότητα και την υπευθυνότητα. Όλα όμως άλλαξαν όταν συμπλήρωσε τα 40 του χρόνια – τότε έκανε μια δυναμική αναθεώρηση στη ζωή του, σταμάτησε τις υπερβολές και άνοιξε έναν νέο κύκλο προσωπικής και επαγγελματικής ωρίμανσης. Σημαντικό σημείο στην πορεία του αποτέλεσε ο ερχομός του παιδιού του, που του έδωσε ουσιαστικά κίνητρα για μια πιο υπεύθυνη και δημιουργική ζωή.
Σήμερα στο θεατρικό σανίδι
Ο Αντώνης Κρόμπας πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Το τάβλι», που παρουσιάζεται στο «Από μηχανής Θέατρο», αποδεικνύοντας τη σταθερή του παρουσία στον χώρο του μοντέρνου ελληνικού θεάτρου.