Αποκαλυπτικές στιγμές από τους γιους του Στράτου Διονυσίου!
Με αφορμή την παράσταση “Τα πήρες όλα και έφυγες,” αφιερωμένη στον πατέρα τους, Άγγελος και Διαμαντής Διονυσίου, οι γιοι του αξέχαστου Στράτου Διονυσίου, μοιράστηκαν συγκινητικές ιστορίες στην εκπομπή “Happy Day”.
Αναμνήσεις και οικογενειακοί δεσμοί
Ο Άγγελος Διονυσίου, ο μεγαλύτερος γιος, θυμήθηκε:
“Μετά τον θάνατο του πατέρα μου, σήκωσα το βάρος της οικογένειας, στηρίζοντας τη μητέρα μας, κυρία Γεωργία, και τα μικρότερα αδέλφια μου. Έχω πολλές αναμνήσεις από τον πατέρα μου, ειδικά από τις εμφανίσεις μας στην τηλεόραση, τα ντουέτα και τις δισκογραφίες μας. Ένα παράπονο που έχω είναι ότι δεν συνεργαστήκαμε ποτέ στην πίστα, κάτι που ήταν προγραμματισμένο για τον χειμώνα του ’90.”
Ο Διαμαντής Διονυσίου, πρόσθεσε:
“Παρόλο που ήμουν μικρός, στα 13, έχω τις δικές μου αναμνήσεις. Η μητέρα μας ήταν ο βράχος του σπιτιού, αφοσιωμένη στην ανατροφή μας. Θυμάμαι τις γιορτές, τα Πάσχα και τα Χριστούγεννα, όταν μαζευόμασταν όλοι μαζί.”
Η ανθρώπινη πλευρά του Στράτου Διονυσίου
Ο Άγγελος Διονυσίου μίλησε για την προσωπικότητα του πατέρα του:
“Είχε ένα χαρακτηριστικό βλέμμα και μια αυστηρή φιγούρα. Δεν ήταν σπάταλος, αλλά είχε μια αγάπη για τα άλογα, κατείχε 20 άλογα, πήγαινε στο καφενείο και οδηγούσε ένα καλό αυτοκίνητο. Μετά τον θάνατό του μάθαμε ότι βοηθούσε 5-10 οικογένειες, πληρώνοντας τα έξοδα και τα δίδακτρά τους, χωρίς καν να το γνωρίζει η μητέρα μας.”
Αναφερόμενος στις φήμες για τη ζωή του πατέρα του, τόνισε:
“Ο Στράτος ήταν η Γεωργία, τελεία. Δεν ασχολούμαι με όσα ακούγονται. Ήταν άδικο αυτό που συνέβη με τη φυλακή. Δεν βρέθηκαν ναρκωτικές ουσίες στο αυτοκίνητό του. Ήταν μια καταγγελία από έναν επιχειρηματία στη Θεσσαλονίκη, επειδή ο πατέρας μου δεν εμφανίστηκε στο μαγαζί του.”
“Τα πήρες όλα και έφυγες”: Ένα αφιέρωμα στη ζωή του Στράτου Διονυσίου
Ο Άγγελος Διονυσίου περιέγραψε την παράσταση:
“Το έργο παρουσιάζει τη ζωή του πατέρα μας από την παιδική ηλικία, τη θητεία του στον στρατό, τον αγώνα του να καθιερωθεί στην Αθήνα και τη φιλία του με τους ανθρώπους του χώρου. Έφυγε ξαφνικά από ανεύρυσμα. Εγώ ήμουν στην Αμερική και το έμαθα από τη μητέρα μου. Ήταν ένα σοκ.”
Κλείνοντας, αναφέρθηκε στις συγκινητικές στιγμές που βιώνει παρακολουθώντας την παράσταση:
“Ξαναζούμε τη ζωή του πατέρα μας μέσα από την παράσταση. Υπάρχει μια σκηνή που ο Τσοτσέρκης, στον ρόλο του πατέρα μου, μιλάει μαζί μου και ακούει τα τραγούδια μου από την Αμερική. Αυτές τις στιγμές προσπαθώ να τις ‘ξεχάσω’, αλλά τις θυμάμαι μέσα από την παράσταση. Για εμένα, η πιο συγκινητική στιγμή είναι όταν όλο το κοινό σηκώνεται και χορεύει.”